regelen

• Geluid:  regelen    (hulp, bestand)

• re·ge·len

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘schikken, inrichten’ voor het eerst aangetroffen in 1522 ^[1]
• Afgeleid van regel met het achtervoegsel -en

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
regelen	regelde	geregeld
zwak -d	volledig

regelen

1. zorgen dat een gewenste effect bereikt wordt

   • Piet zal regelen dat de boot om 13.30 uur aankomt. 

   ▸ 'Op drukke dagen hadden we hier enorme files. Er stond zelfs een gendarme op een rond podiumpje het verkeer te regelen', zegt ze, wijzend op een totaal verlaten kruispunt. Velen hebben zowaar heimwee naar die legendarische files van volgepakte auto's die zich door smalle dorpsstraten wurmden.^[2]

   ▸ Als ik bijvoorbeeld met mijn gezin op vakantie was of met een groep vrienden een weekendje weg ging, waren de verantwoordelijkheden gedeeld. Zo kon je altijd wel een grap of opmerking maken over iets dat niet goed geregeld was, zoals matig eten of kaartlezen op weg naar Zuid-Frankrijk.^[3]

• inrichten, terechtbrengen, in orde brengen, organiseren, reguleren

• ontregelen

• afregelen, beregelen, bijregelen, fijnregelen, inregelen, naregelen, ontregelen, zelfregelend

• Tot in de puntjes regelen

de regelen mv

1. meervoud van het zelfstandig naamwoord regel

• Het woord regelen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "regelen" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.[4]

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?

• re·ge·len

Naar frequentie	141781

regelen

1. nominatief bepaald gemeenschappelijk geslacht meervoud van regel

• reglen

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA: / ˈɾəːgələn /

• re·ge·len

Naar frequentie	6846

regelen

1. nominatief bepaald mannelijk meervoud van regel

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA: / ˈɾeːglɑɾ /

• reg·lar

regelen

1. tegenwoordige tijd aantonende wijs bedrijvende vorm van regla

regelen

1. tegenwoordige tijd aantonende wijs bedrijvende vorm van regle

regelen

1. nominatief bepaald mannelijk meervoud van regel