leerling

• Geluid:  leerling    (hulp, bestand)

• leer·ling

• In de betekenis van ‘iem. die onderwijs krijgt’ voor het eerst aangetroffen in 1496 ^[1]
• Naamwoord van handeling van leren met het achtervoegsel -ling. ^[2]

de leerling m

1. (onderwijs) iemand die onderwijs volgt

   • De meester gaf de leerlingen een proefwerk. 

• mannelijke vorm van leerlinge
• leraar, scholier, student
• leren, school, studeren

• Het woord leerling staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "leerling" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.