kone

kone

1. machine

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA: / ˈkuːnə /

• ko·ne

• Afkomstig van het Oudnoorse zelfstandige naamwoord kona

Naar frequentie	423

	enkelvoud		meervoud
	onbepaald	bepaald	onbepaald	bepaald
nominatief	kone	m: konen v: kona	koner	konene
genitief	kones	m: konens v: konas	koners	konenes

kone, m / v

1. (familie) echtgenote
2. een oudere vrouw
3. in samenstellingen: een werkende vrouw

• [1]: hustru

• [1-3]: kvinne
• [3]: yrkeskvinne

• [3]: torgkone
• [3]: vaskekone

• [1]: ha kone og barn

• [1]: mann og kone

• [2]: en gammel kone

• [2]: kloke koner

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA: / ˈkuːnə /

• ko·ne

• Afkomstig van het Oudnoorse zelfstandige naamwoord kona

	enkelvoud		meervoud
	onbepaald	bepaald	onbepaald	bepaald
nominatief	kone	kona	koner	konene
genitief	[1]: kones	[1]: konas	[1]: koners	[1]: konenes

kone, v

1. (familie) echtgenote
2. een oudere vrouw, een ervaren vrouw
3. in samenstellingen: een werkende vrouw

• [1]: husmor
• [1]: kjerring

• [1-3]: kvinne
• [3]: yrkeskvinne

• [3]: bakstekone
• [3]: vaskekone

• [1]: mann og kone

• [2]: ei gammal kone

• [2]: ei klok kone