kolen

• Geluid:  kolen    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈkolə(n) / (2 lettergrepen)

• ko·len

de kolen mv

1. meervoud van het zelfstandig naamwoord kool
2. alleen meervoud brandstof bestaand uit brokken steenkool

• [1] koolen (officiële spelling tot 1935 in Nederland en 1946 in België)

• [2] eierkolen, haardkolen

• [2] steenkool

[2] "brandstof bestaand uit brokken steenkool"

• Gloeiende kolen op iemands hoofd stapelen

• Op hete (of gloeiende) kolen zitten (of staan)

• Het woord kolen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "kolen" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

kolen

1. meervoud van kool

kolen

1. meervoud van kool

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA: / ˈkulen /

• ko·len

kolen

1. nominatief bepaald mannelijk enkelvoud van kole

•  kola zn , v

•  kloen zn 
•  klone ww 
•  onkel zn