eyra
Uiterlijk
-
[1]: Eitt eyra / een oor
-
[2]: Tvö eyru / twee oren
stamtijd | |||
---|---|---|---|
onbepaalde wijs |
verleden tijd | voltooid deelwoord (supinum) | |
3e pers enk. | 1e pers mv. | ||
eyra | eirði | eirðum | eirt |
volledig |
eyra (vaak met datief)
- beschermen
- genade bewijzen, genadig zijn
- rust vinden, geduldig zijn
enkelvoud | meervoud | |||
---|---|---|---|---|
onbepaald | bepaald | onbepaald | bepaald | |
nominatief | eyra | eyrað | eyru | eyrun |
genitief | eyra | eyrans | eyrna | eyrnanna |
datief | eyra | eyranu | eyrum | eyrunum |
accusatief | eyra | eyrað | eyru | eyrun |
eyra, o
- innra eyra
- ytra eyra
buitenoor, het uitwendige oor
- hafa þetta á bak við eyrað
iets in zijn oren knopen
- sperra eyrun
zijn oren spitsen
- Deens: øre, o
- Duits: Ohr, o
- Faeröers: oyra
- Fins: korva
- Noors: øre, o
- Nynorsk: øyre, o
- Zweeds: öra, o
eyra mv
- onbepaalde vorm genitief meervoud van eyri