deur

• Geluid:  deur    (hulp, bestand)
• IPA: / dør / (1 lettergreep); /døːr/

• deur

• In de betekenis van ‘toegang tot woning e.d.’ voor het eerst aangetroffen in 901 ^[1][2][3]

erfwoord afkomstig van: Middelnederlands: dore / dure / doere Oudnederlands: duri Germaans: *dur, *durz Indo-Europees: *dʰwer-/*dʰwṓr

Verwant in Germaans: West: Engels: door Duits: Tür, Fries: doar, Oudfries: dore, dure Noord:Deens/Noors: dør,, IJslands/Faeröers: dyr

Verwant in Romaans: Latijn: foris

Verwant in andere Indo-Europese talen: Albanees: derë Armeens: dur (դուռ) Grieks: θύρα Centraal-Koerdisch: derî (دەرگە) Hindi: dvār) (द्वार) Iers: doras Litouws: durys Perzisch: dar (در) Russisch: дверь Sanskriet: dvara (द्वार)

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	deur	deuren
verkleinwoord	deurtje	deurtjes

de deur v / m

1. (bouwkunde) een afsluiting van een toegang tot een ruimte, gemaakt van hout, metaal of kunststof

   • De deur werd met een koevoet uit zijn sponningen gelicht. 

   ▸ Terwijl ik goedkeurend met mijn vinger langs de vergulde lambrisering streek, de dikte voelde van de stof van de zware, oker overgordijnen en de stoel wegschoof om de openslaande te openen naar het terras, dat uitzicht bood op de rozentuin, of wat daarvan over was, en de vijver met de defecte fontein, bedacht ik dat ik nog tijd genoeg zou hebben om deze kamer en detail te beschrijven.^[4]

2. een afsluiting van een toegang tot een kast

   ▸ Ze opende het deurtje en haalde er een klein potje uit.^[5]

• (naar mechaniek) draaideur, dubbele deur, klapdeur, opdekdeur, roldeur, schuifdeur, vouwdeur, puntdeur
• (naar soort) branddeur, hordeur, nooddeur, tochtdeur, vluchtdeur, spiegeldeur
• (naar ruimte) autodeur, badkamerdeur, balkondeur, garagedeur, kajuitdeur, kamerdeur, kastdeur, kelderdeur, keukendeur, kluisdeur, liftdeur, schipdeur, schuurdeur, slaapkamerdeur, sluisdeur, tuindeur, vliegtuigdeur, woonkamerdeur, zolderdeur, kerkdeur, wc-deur
• (naar locatie) achterdeur, binnendeur, buitendeur, onderdeur, tussendeur, voordeur, zijdeur

• deurbel, deurbeslag, deurdranger, deurgat, deurketting, deurklink, deurklopper, deurknop, deurkozijn, deurkruk, deurluik, deurmat, deuropening, deurpaneel, deurpost, deurslot, deurstijl, deurtelefoon, deurontgrendeling, deurvergrendeling
• deurwaarder, dichte deur, driedeurs, open deur, opendeurdag, stompedeur, tweedeurs, vierdeurs

• afhangen, drempel, dievenklauw, dorpel, hek, huisinterieur, ingang latei, luik, muur, poort, scharnier, sponning, slot, uitgang

• Achter gesloten deuren

∗ Uit consideratie met mevrouw Christina Curtholmen stel ik voor dat de stedelijke rechtbank besluit om de bewijsvoering achter gesloten deuren plaats te laten vinden.^[6]

• Dat doet de deur dicht.

• Dat is niet naast de deur

• De deur [achter zich] dichttrekken

• De deur op een kier zetten

∗ In het debat over de Voorjaarsnota zette premier Rutte vanmiddag de deur op een kier voor een voorstel van de linkse oppositiepartijen. Die willen mensen die nu ook al zorgtoeslag krijgen, een 'najaarstoeslag' van 500 euro geven.^[7]

• De deur platlopen

• Bij iemand de deur platlopen is niet altijd goed. 

• Een open deur intrappen

• Een stok achter de deur houden

• Iemand [het gat van] de deur wijzen

• Iemand achter de deur zetten

• Iemand aan de deur zetten

• Iemand de deur uit werken

• Iemand de deur wijzen

• Iets de deur uit doen

• Iets voor de deuren van de hel weghalen

• Met de deur in huis vallen

• Niet met iemand door één deur kunnen

• Voor de deur staan

• Voor de rode deur moeten gaan

• Zo gek als een deur

• De ene bedelaar ziet de andere niet graag voor de deur staan.

• Ongenode gasten zet men achter de deur.

• Het woord deur staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "deur" herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
100 %	van de Vlamingen.[8]

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

• geluid

deur

1. door

deur

1. door

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	deur	deuren
verkleinwoord

deur

1. (bouwkunde) deur; een afsluiting van een toegang tot een ruimte, gemaakt van hout, metaal of kunststof

• deure

deur

1. door

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	deur	deuren
verkleinwoord

deur

1. (bouwkunde) deur; een afsluiting van een toegang tot een ruimte, gemaakt van hout, metaal of kunststof

• deure

deur

1. door

• Van het Oudsaksische duru

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	deur	deuren
verkleinwoord

deur

1. (bouwkunde) deur; een afsluiting van een toegang tot een ruimte, gemaakt van hout, metaal of kunststof

deure Döör döre Düör

dure Dür duur

• achterdeure

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

deur

1. door

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	deur	deuren
verkleinwoord

deur

1. (bouwkunde) deur; een afsluiting van een toegang tot een ruimte, gemaakt van hout, metaal of kunststof

• deure

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	deur	deuren
verkleinwoord

deur

1. (bouwkunde) deur; een afsluiting van een toegang tot een ruimte, gemaakt van hout, metaal of kunststof

• deure
• duur
• dure

deur

1. door

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	deur	deuren
verkleinwoord

deur

1. (bouwkunde) deur; een afsluiting van een toegang tot een ruimte, gemaakt van hout, metaal of kunststof

• deure

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

deur

1. door