confrontatie
- con·fron·ta·tie
- Naamwoord van handeling van confronteren met het achtervoegsel -atie [1]
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | confrontatie | confrontaties |
| verkleinwoord | confrontatietje | confrontatietjes |
de confrontatie v
- aanvaring met andere persoon of zware problemen tussen groepen
- blootstelling aan (onaangename) feiten en/of problemen
- ▸ Dit was de eerste echte beproeving die dag. De directe confrontatie met water.[2]
1.
- Het woord confrontatie staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "confrontatie" herkend door:
| 99 % | van de Nederlanders; |
| 99 % | van de Vlamingen.[3] |
- ↑ confrontatie op website: Etymologiebank.nl
- ↑ “All-inclusive”
(2006), A. W. Bruna Uitgevers B. V. , Utrecht
- ↑
Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
