cimbalom

• Geluid:  cimbalom    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈsɪmbalɔm / (3 lettergrepen)

• cim·ba·lom

• van Hongaars cimbalom, dat teruggaat op Latijn cymbalum, cognaat met cimbaal

cimbalom m/o

1. (muziek) traditioneel snaarinstrument dat behoort tot de plankciters; citer die percussief bespeeld wordt

   ▸ Het is de snaar van een viool die het krakende geluid maakt. Op de tweede viool wordt gestreken. Dan komen cimbalom, piano en keyboards erbij.^[1]

   ▸ We zien een aaneenrijging van scènes ontleend aan Kokoschka's werk: naakte mannen die teksten voordragen, tableaus over zijn oorlogsverwondingen en over zijn angst voor vrouwen, sketches over zijn heftige affaire met Alma Mahler, allemaal met brille ontleend aan zijn visuele stijl, met verwrongen mimiek en lichaamshoudingen en een soundtrack van de muzikanten van de Veenfabriek die nu eens lawaaiig in de weer zijn met bekkens en sirenes en dan weer verrassend melancholieke muziek maken met klokkenspel en cimbalom.^[2]

• Het woord cimbalom staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• Zie Wikipedia voor meer informatie.