bekladden

• Geluid:  bekladden    (hulp, bestand)

• be·klad·den

• afgeleid van kladden met het voorvoegsel be- ^[1]

bekladden ^[2]

1. overgankelijk op lelijke wijze iets met verf, modder of graffiti bedekken

   • Alle viaducten en muren waar je in de trein langsrijdt, zijn beklad door de spuitbussencultuur. 

2. overgankelijk, (figuurlijk) iemands goede naam schaden

   • Hij werd beklad met allerlei verdraaiingen, halve waarheden en grove leugens. 

• smetten, vlekken

• bekladder, bekladding

bekladden

1. meervoud verleden tijd van bekladden
   

   • Wij bekladden. 
     
   • Jullie bekladden. 
     
   • Zij bekladden. 

• Het woord bekladden staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "bekladden" herkend door: