moč

• IPA: /mɔtʃ/

• Afgeleid van het Proto-Slavische *moča

moč monbezield

1. urine; een vloeistof die bij dieren door de nieren wordt geproduceerd en periodiek wordt geloosd

• urín m
• urína v

močiť močopudný močovica v

močovina v močovod m močový

• močenie o
• močovinový
• močovka v
• vymočiť sa

• čom

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

• IPA: /mɔtʃ/

• moč

• Afgeleid van het Proto-Slavische *moča

moč v

1. urine; een vloeistof die bij dieren door de nieren wordt geproduceerd en periodiek wordt geloosd

	enkelvoud	meervoud
nominatief	moč	moči / moče
genitief	moči / moče	močí
datief	moči	močím
accusatief	moč	moči / moče
vocatief	moči	moči / moče
locatief	moči	močích
instrumentalis	močí	močemi

moč monbezield

1. (verouderd) urine; een vloeistof die bij dieren door de nieren wordt geproduceerd en periodiek wordt geloosd

	enkelvoud	meervoud
nominatief	moč	moče
genitief	moče	močů
datief	moči	močům
accusatief	moč	moče
vocatief	moči	moče
locatief	moči	močích
instrumentalis	močem	moči

• (vulgair) chcanky
• čuránky
• urina v

močidlo o močit imperfectief močka v močopudný

močovina v močovod monbezield močový

• močení o
• močůvka v

• moc

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

• Internetová jazyková příručka - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
• Slovník spisovného jazyka českého - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
• Příruční slovník jazyka českého - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)

moč

1. informeel tweede persoon enkelvoud gebiedende wijs van het imperfectieve werkwoord močit