lopen

• Geluid:  lopen    (hulp, bestand)
• IPA: /lopə(n)/

• lo·pen

lopen

1. (Noord-Nederlands) ergatief stappen, gaan

   • Lopen naar het stadhuis is sneller dan met de auto. 

2. (Zuid-Nederlands) ergatief rennen

   • Je zal moeten lopen als je de trein nog wil halen. 

3. (Noord-Nederlands) inergatief stappen, gaan

   • Hij heeft gisteren een heel stuk gelopen. 
   • Er wordt daar niet veel gelopen. 

4. (Zuid-Nederlands) inergatief rennen

   • Hij heeft gisteren tien kilometer gelopen. 

5. ergatief voortgang maken

   • De zaken lopen erg goed. 

6. ergatief vloeien of stromen

   • Het water loopt in mijn kleren. 

7. hulpwerkwoord ~ te: duratief hulpwerkwoord, iets doen terwijl men loopt

   • Ach, loop niet zo te zeuren, man! 
   • Hij heeft de krant lopen rondbrengen. 

• [1-2] Tegen de lamp lopen.
• [5] Het kwik loopt op.
• [5] Uit de hand lopen.

1. In Nederland heeft dit woord de connotatie van stappen of gaan. Voor zich snel verplaatsen met de benen gebruikt men eerder rennen.
2. In België heeft dit woord de connotatie van rennen. Voor zich traag voortbewegen met de benen gebruikt men eerder gaan of stappen.
3. [7] In samengestelde tijden vervalt te.

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

de lopen mv

1. meervoud van het zelfstandig naamwoord loop