Léon (1994)

Léon is de Titel vun en franzöösch-US-amerikaanschen Actionfilm ut dat Johr 1994 vun den Speelbaas Luc Besson. Ofschoonst dat in den Film üm en Opdragsmöörder, Kriminalität un Gewalt geiht, bargt de Geschicht ok Elementen vun en Kummedie. De Hööftrullen hebbt Jean Reno un de dormols nich mol twölf Johr olle Natalie Portman speelt. Besson hett bi dissen Film vele Lüüd ut de Kru vun sien Film Nikita dorbi hatt. Ok in den Film speel Jean Reno en Opdragsmöörder.

Léon is en Opdragsmöörder, de in New York City för de Italo-Mafia arbeiten deit. Sien Opdrääg sünd nich jümmer eenfach, man he versteiht sien Handwark. De Opdrääg kriggt he över Tony, de in de Neeg en Gastweertschop hett. Léon arbeit gau und gründlich un fraagt nix dorna, worüm he wat doon schall. Liekers hett ok he sien Regeln, de he as de stillen Gesetten vun sien Beroopsethos versteiht. Un dat bedüüt för em: „keen Fronslüüd, keen Kinner“! Privat is Léon en eensomen Minschen, ahn Familie oder Frünnen, de blangen Tony nümms to’n Vertellen hett un nachts ok nicht in sien Bett slapen mach, vunwegen dat em en annern Möörder an’n Kragen wullen künn. Und so is en Puttplant sien eenzigen Fründ, den he hett. De heegt un pleegt he mehr as sik sülvst.

De Naverfamilie kriggt een Dag Arger mit en korrupten Polizisten Stansfield vun dat Drogenafdeel DEA, as de Vadder versöcht hett Stansfield över’t Ohr to haun. De fackelt nich lang un schütt de hele Familie doot – blots de twölfjohrige Dochter Mathilda kummt mit dat Leven dorvun, vunwegen dat se to de Tiet jüst inköpen weer. Léon bringt ehr in Sekerheit, ofschoonst he dorvun toeerst gor nix weten will. As Mathilda mitkriggt, womit Léon sien Geld verdeent, will ok se Opdragsmöörderin warrn, ümdat se sik den Moord an ehrn lütten Broder torüchbetahlen will.

Se sleiht Léon en Hannel vör: He schall er bibringen, woans man Lüüd an de Siet maakt, dorför will se em in’n Huushalt hülpen un em dat Lesen un Schrieven bibringen – Léon is neemlich Analphabet. Léon seggt dat gor nich to, vunwegen dat he in Mathilda vör allen in Risiko sütt. Liekers eggt he to, as de lütte Deern jo ok nümms mehr hett, wo so hengahn kann. So lehrt he ehr, woans man mit Wapen ümgahn deit, man woans man Lüüd doodmaakt, dat lehrt he ehr nich. Mit de Tiet entwickelt sik bi de junge Deern aver ok noch annere Geföhlen, de Léon aver foorts torüchwiest.

Een Dag versöcht Mathilda den korrupten Polizist Stansfield op egen Fuust ümtobringen. So licht lett sik Stansfield aver nich överrumpeln un nimmt ehr fast. Ahn dat Mathilda dat wüss, hett aver ok Léon intwüschen anfungen, gegen de de Möörders antogahn. As he wedder to Huus is, finnt he en Zeddel vun Mathilda un föhrt ehr achterran. In’t DEA-Department schütt he noch twee vun Stansfield sien Lüüd doot un kann Mathilda wedder free maken. Nu hebbt se aver de Polizei an’n Hals, de jem najagen deit. Stansfield kriggt vun Tony de Adress vun Léon, nich toletzt ok, as Tony vun de DEA vele vun de Opdrääg ranhoolt harr. So warrt dat Huus störmt, woneem sik Léon un Mathilda opholt. Léon bringt de Deern in Sekerheit. He sülvst tütt sik de Kleedasch vun en do’en Polizisten an un lett sik besehrt vun de Polizei redden. Aver Stansfield kriggt em to sehn un stellt em na. In’n Keller schütt he em in’n Rüch un meent al wunnen to hebben. Man Léon hett – vördem dat mit em to Enn geiht – Stansfield en Geschenk in Mathilda ehr Naam to geven: den Sekerheitsstift vun en Handgranaat an sien Gördel. Bi de Explosion kummt ok Stansfield üm.

Mathildas blifft alleen torüch. As Léon nich na den Oort kummt, den se afmaakt hebbt, geiht se na Tony. He vertellt ehr, dat Léon Geld bi em wegleggt hett, dat se kriegen schüll, wenn em wat passeert, dat se aver blots na un na kriegen schall, dat se denn ok dorvun leven kann. Mathilda will för Tony as Opdragsmöördersche arbeiden, man de warrt foorts füünsch un vertellt ehr, dat se sik dat ut’n Kopp slahn un beter en normal Leven anfangen schall. Wohrhaftig geiht Mathilda na ehr School torüch. Op en Wisch graavt se en Lock un plant dor de Puttplant vun Léon in, dat se endlich de Wörteln slahn kann, de Léon nie hatt hett.

• Der Spiegel schreev, dat sik Besson mit den Film as Action-Virtuose beweeg, de as Action-Purist op de glieken Stilhööch as Melville oder Kubrick weer, man togliek ok en Romantiker weer.^[1]
• Op Filmspiegel.de weer de Film as en Meesterwark beschreven mit en exzellenten Snitt, en spannende Geschicht un en Inszeneeren mit Geföhl.^[2]
• Dat Lexikon vun’n internatschonalen Film loov vör allen den Stil vun’t Inszeneeren, de een den Aten roovt un en bannige Spannung tügen deit. De Film weer utermatig goot sneden un mit veel Stimmung afbillt. Dat Dorstellen vun de Figuren un de Wohrschienlichkeit vun den Verloop weer dorgegen nich so hooch ansehn. Dat Enn münn dorüm in en martialischen Showdown.^[3]
• Dat Narichtenblatt Time beteken Besson nich as ActionSpeelbaas, man as en Gewalt-Speelbaas – wohrschienlich de beste to Tiet. De Film weer en smallen Graat, neemlich dat Ümbringen vun annere Lüüd un dat psychopathische Verhollen schööntosnacken. Dat künn woll eenige Lüüd ok ut de Roh bringen.^[4]

De Film un sien Kru weern för tosamen ölven Filmpriesen vörslahn, so ünner annern in söven Kategorien vun’n César, Wunnen hett de Film dree Priesen:

• 1995: den Golden Reel Award in de Kategorie Best Toonsnitt – utlännsch Speelfilm för Patrice Grisolet un John Morris
• 1995: den Golden Reel Award in de Kategorie Best Toonsnitt – utlännsch Speelfilm för Bruno Tarrière
• 1996: den Tschechischen Löwen in de Kategorie Best frömdsprakige Film för Luc Besson

Natalie Portman weer to de Tiet vun’t Casting jüst mol ölven un eenhalv Johr oolt. Se hett sik gegen 2000 annere Lüüd för de Rull dörsett. Se fünn dat Dreihbook utermatig goot un wull de Rull afsluut hebben. Ehr Öllern weern vun dat Dreihbook eher schockeert. Sünners fünnen se slecht, dat en Deern vun twölf Johren smöken schüll. Se hebbt dörsett, dat Mathilda in’n Film dat Smöken opgeven deit.

De produzeerte Film is in soien verscheden Faten jümmer noch düchtig anners as dat Dreihbook vun Besson dat eerst vörsehn harr. Dorna weer de Film noch veel harder wesen un sexuell wiet free’er.

In’n Director’s Cut warrt de beiden Figuren un jemehr Mit’nanner noch veel intensiver beschreven. Dor sün dok de Szenen tallrieker, de en verstekenenen sexuellen Betog hebbt. Vele vun disse Szenen weern in de Kinofaten rutsneden, vunwegen dat eerste Reakschonen vun de Tokiekers wiesen, dat dordör vele Lüüd irriteert warrt. So fehlt in de Kinofaten to’n Bispeel ok en Schienhenrichten dör Mathilda, de se in’n Rahmen vun ehr Utbilln maakt. Man ok de Director’s Cut wiest nich all Szenen. De Film weer toeerst ruchweg 150 Minuuten lang. Besson sülvst segg, dat he ünner de beiden Faten aver keen leevste Faten harr.

Besson sülvst hett in den Film en lütten Cameo-Optritt. Dat is in de Szeen, as Léon ehr den „Ringtrick“ wiest nadem de Inwahner (Besson) sien Wahnungsdöör in’n Dutt schaten hett.

1. ↑ Rübezahl als Terminator vun Urs Jenny in Der Spiegel vun ’n 16. Januar 1995 afropen an’n 30. August 2011
2. ↑ Léon – Der Profi vun Thomas Schlömer op Filmspiegel.de afropen an’n 24. April 2008
3. ↑ Kritik to’n Film in’t Lexikon vun’n internatschonalen Film
4. ↑ Slice and Dice vun Richard Schickel in TIME vun’n 5. Dezember 1995 afropen an’n 5. August 2008

• Léon (1994) in de Internet Movie Database (engelsch)
• Kritiken to Léon op Rotten Tomatoes
• http://www.metacritic.com/movie/the-professional Sammelte Dagblatt-Kritiken op Metacritic.com
• Vergliek vun de Snittfaten Director’s Cut düütsch – internatschonal op Schnittberichte.com
• Vergliek vun de Snittfaten Kinofaten – Director’s Cut op Schnittberichte.com