Jastörp-Kultuur

De Jasdörpkultur is ene Kultur vun de Iesentiet, de in de Tiet üm 600 v. Chr. bet Christi Geboort in Noorddüütschland un Süüddäänmark leev. Den Naam hett se vun ’n Urnengrafffeld bi Jasdörp (Landkreis Uelzen) in Neddersassen. Siene Grenzen harr dat Rebeet vun disse Kultur anfangs an de Werser in’n Westen, an de Aller in’n Süden un bi de däänschen Eilannen in’n Noorden. Later reck se ok bet an Rhien un Hoort ran. Dat gifft ok Funnen ut de Gegend vun Berlin un ut Mekelnborg-Vörpommern.

De Kultur warrt as Vörlöper vun de Germanen ansehn.

Vörlöpers vun de Jasdörpkultur sülvst weren de Nordische Bronzetiet, de aver ok veel vun de Hallstatt-Kultur wieder in’n Süden övernahmen hett un vun de keltsche La-Tène-Kultur.

De Phasen vun de Kultur weren:

• 600-500 v. Chr.: Jasdörp A
• 500-400 v. Chr.: Jasdörp B
• 400-350 v. Chr.: Jasdörp C
• 350-120 v. Chr.: Ripdörp
• 120 v. Chr. bet Christi Geboort: Seedörp

Wat wi vun de Jasdörpkultur weten doot, kummt vör allen vun de ünnersöchten Graffeller. Vun de Siedlungen is nich veel nableven. De funnenen Graffformen weren Hügelgräver, Flachgräver un Brandkuhlengräver. Wapen un annere Bigaven hebbt se aver kuum in de Gräver.

• Heinrich Krüger: Die Jastorfkultur in den Kreisen Lüchow-Dannenberg, Lüneburg, Uelzen und Soltau. 1961, ISBN 3529015016