Buukfell

Dat Buukfell oder Peritoneum (vun greeksch peritonaion „dat Utspannte“) is en seröse Huut, de den Buukruum utkleden deit. Dat Buukfell ümslutt de meisten binneren Organen ünner’t Dweerfell bit to’n Ingang vun’t Becken. Kenntekent is dat dör en eenschichtig flach Epithel.

De Utkleden vun de Binnensiet vun de Buukwand warrt Peritoneum parietale nöömt, wiel de Övertog vun de Organen as Peritoneum viscerale betekent warrt. Sensibel innerveert warrt aver blots dat Peritoneum parietale – dat heet, blots de Deel an de binneren Buukwand is fienföhlig för Pien un Wehdaag.

Bi’n Minsch hett dat Buukfell en Samtflach vun ruchweg 1,6 bit 2 m². An de Vörderwand vun de Buukhöhl ünner den Buuknavel gifft dat fief Längsfolden (Plicae). De dree, de medial loopt, sünd Rudimenten vun de embryonale Entwickeln. De binnerste, nich-poorige Opfoolt bargt den Urachus, also de oorsprüngliche Utprägen vun’t Miegröhr, de noch in de embryonalen Entwickeln torüchbillt warrt. Dorneven verloopt vör de Geboort de beiden Arteriae umbilicales, de sik na de Geboort ok wedder torüchbillt. De lateralen Folden vun’t Buukfell bargt de Arteriae un Venae epigastricae inferiores. In de Chirurgie deent disse Folden as wichtige anatoomsche Leddstrukturen.

Dat Peritoneum viscerale üslutt de Lebber, de Gallenblaas, de Milt, den Magen, den gröttsten Deel vun’n Dünndarm (Intestinum tenue) un vun’n Dickdarm (Intestinum crassum).

De Miegblaas (Vesica urinaria) un bi de Fronslüüd ok de Beermudder (Uterus), de Eileider (Tuba uterina) as ok de Eierstöck (Ovarien) leegt in’n so nöömten Subperitonealruum. Disse Organen kruupt sik vun ünner her in dat perietale Blatt vun’t Buukfell is, dat an de Steed ok Peritoneum urogenitale nöömt warrt.

Dat Buukfell gifft Sekret af un kann Peritonalfletigkeit opnehmen. Dat is en Sekret, dat as „Smeermiddel“ deent un dat Rieven an de Böverflach vun de Huut minnern deit. Dordör künnt sik de Organen beter gegen’nanner bewegen, to’n Bispeel bi’t Füllen vun’n Magen oder bi en Swangerschop. Mit üm un bi 50 ml is dat eher wenig Fletigkeit. Wenn sik mehr dorvun in ’n Buukruium ansammelt is dat krankhaft un warrt as Aszites betekent. Wenn vun de Peritonlafeltigkeit to wenig afgeven warrt, rievt de Organen starker an’nanner, wat to Pien oder sogor to’n Verwassen vun’t Buukfell föhren kann. En Sweer vun’t Buukfell warrt Peritonitis nöömt un stellt en levensgefährliche Kumplikatschoon dor as Naklapp vun Sehren vun de Buukwand oder vun’n Darm, vun en Kreeftkrankheit oder ok vun en „dörbroken Blinddarm“ na en Appendizitis (Sweer vun den Wormfoortsatz vun’n Blinddarm).

De fakensten Krankheiten vun’t Buufell sünd:^[1]

• Vergaten: seröse Aszites, hämorrhaagsche Aszites, chylöse Aszites, Gallertbuuk
• Peritonitis: bakterielle oder abakterielle Sweren
• Hernien
• Tumoren: Mesotheliomen, Peritonealkarzinoos

• Buukfellnische, Retroperitoneum
• Bostfell

1. ↑ Udo Kellner: Seröse Häute. In: M. Krams, S.O. Frahm, U. Kellner, C. Mawrin: Kurzlehrbuch Pathologie. Thieme, Stuttgart 2010, ISBN 978-3-13-143251-3, S. 195ff.

Buukfell. Mehr Biller, Videos oder Audiodateien to’t Thema gifft dat bi Wikimedia Commons.

• Peritoneum op medizinfo.de