Néstor Almendros

Néstor Almendros (* 30. Oktober 1930 in Barcelona; † 4. März 1992 in New York, USA) weer en spaanschen Kameramann.

Leven

Almendros is bi sien Mudder in Spanien opwassen. In’t Johr 1948 is he na Havanna togen, woneem sien Vadder leev, nadem he vör dat Franco-Regime dorhen flücht weer. Néstor Almendors hett bit 1955 Literatur un Philosophie studeert un hett dorna Filmkursen besöcht an’t New York City College un an’t Centro Sperimentale di Cinematografica in Rom. Na de kubaansche Revolutschoon hett Almendros dormit anfungen, Dokumentarfilmen för dat Instituto Cubano de Arte en Industria Cinematográfica (ICAIC) to maken. Dor hett he aver gau Problemen kregen mit de Zensur un is dorüm na Paris togen.

Bekannt worrn is Almendros vör allen dör sien langjohrige Arbeit mit de Speelbasen François Truffaut un Éric Rohmer. Vun’t Enn vun de 1970er Johren hett Almendros jümmer mehr ok in de USA arbeit. Ut disse Tiet is ünner annern de Film Days of Heaven, de optisch sünners goot worrn is. För dissen Film is is he mit den Oscar uttekent worrn. Almendros hett sik jümmer Möh geven, mit dat natürliche Licht uttokamen, dat an de Dreihplätz vörhannen weer. He hett över sien Arbeit ok en Book schreven, in dat he all sien Filmen ut de Sicht vun’n Kameramann diskuteert. Butendem hett he ok Warffilmen t. B. för Giorgio Armani oder Calvin Klein dreiht. Ok as Speelbaas hett he arbeit, vör allen bi Kortfilmen as t. B. Ritmo de Cuba (1960), Gente en la playa (1960), Escuelas rurales (1960), Mauvaise conduite (int. ok Bad Conduct, 1984) oder Nadie escuchaba (int. ok Nobody Listened, 1987).

Almendros is 1992 in’t Öller vun 61 Johren an de Immun-Krankheit AIDS dood bleven.

Filmografie as Kameramann (Utwahl)

Johr	Titel
1960	Gente en la playa
1964	Nadja en Paris dt.: Nadja in Paris
1966	Une étudiante d’aujourd'hui
1967	La Collectionneuse dt.: Die Sammlerin
1969	More dt.: More – Mer, immer mehr
1969	Ma nuit chez Maud dt.: Meine Nacht mit Maud
1970	L’enfant sauvage dt.: Der Wolfsjunge
1970	Le genou de Claire dt.: Caires Knie
1970	Domicile conjugal dt.: Tisch und Bett
1971	Les deux anglaises et le continent dt.: Zwei Mädchen aus Wales und die Liebe zum Kontinent
1972	L’Amour l’Après-midi dt.: Liebe am Nachmittag
1976	La Marquise d’O dt.: Die Marquise von O
1976	Maîtresse
1977	L’homme qui aimait les femmes dt.: Der Mann, der die Frauen liebte
1978	La chambre verte dt.: Das grüne Zimmer
1978	Days of Heaven dt.: In der Glut des Südens
1978	Goin’ South dt.: Der Galgenstrick
1978	Perceval le Gallois
1979	L’amour en fuite dt.: Liebe auf der Flucht
1979	Kramer vs. Kramer dt.: Kramer gegen Kramer
1980	Le dernier métro dt.: Die letzte Metro
1980	The Blue Lagoon dt.: Die Blaue Lagune
1982	Sophie’s Choice
1983	Pauline à la plage dt.: Pauline am Strand
1984	Places in the Heart dt.: Ein Platz im Herzen

Utteken

Néstor Almendros is för sien Arbeit mit acht Filmpriesen ehrt worrn un weer för wietere söss nomineert. wunnen hett he:

1971: den NSFC Award in de Kategorie Best Kamera för L’enfant sauvage.
1978: den LAFCA Award in de Kategorie Best Kamera för Days of Heaven.
1979: den Oscar in de Kategorie Best Kamera för Days of Heaven.
1979: den NSFC Award in de Kategorie Best Kamera för Days of Heaven.
1981: den César in de Kategorie Best Kameramann för Le dernier métro.
1982: den NYFCC Award in de Kategorie Best Kameramann för Sophie’s Choice.
1984: den Publikumspries vun’t San Francisco International Lesbian & Gay Film Festival in de Kategorie Beste Dokumentatschoon för Mauvaise conduite.
1988: den IDA Award för Nadie escuchaba.

Literatur

Roald Koller: Gespräche mit Eric Rohmer und Nestor Almdendros. Filmkritik 1/1976. (to de Tosamenarbeit mit Rohmer)
Néstor Almendros: A man with a camera. Faber and Faber 1984. ISBN 0571135897
Thomas Brandlmeier: Natürliches Licht. Der Kameramann Nestor Almendros. In: film-dienst. 58. Johrgang Nr. 3/2005, S. 54-57, ISSN 0720-0781

Websteden

Néstor Almendros in de Internet Movie Database (engelsch)