අපෙ ගෙදර වාසය කළ පූස් මහිලාව... ටික කලකට කලින් පණ 9ම ගෙවා දාල ස්වර්ගස්ථ උනා. (ඒ ගැන post එහෙකත් ලීව නෙව) ඒ හන්ද ගෙදර කස්ටිය අලුත් බඩුවක් අරං ඇවිත්. දැන් උන්දත් වාසයට ඇවිත් මාස 5, 6කට වැඩි. හැබැයි කලින් හිටි එවුන් වගෙ නෙමේ මේ හාදය 😁. උර්තල් කියන එක ඌට වැඩිය තේරෙන්නෙ නැද්ද කොහෙද... කවුරුහරි ඇවිත් අතගානව කරනවට එච්චර කැමති නෑ. ඒ හන්ද පොර තනිව තමා කාලය ගෙවන්නෙ. බලු ජෝඩුව පේන මානයකට යන්නෙවත් නෑ.

ඒ අස්සෙ මේ ළඟදී කියෙව්ව කොළඹ ගමය මයාගෙ… අසල්වැසි පූස්මොටා post එකත් මතක් උනා. සහ මේ ටිකේම එකදිගට බලු පූස් කතන්දර, video, celebritiesලගෙ බලු පූස් gossip තමයි දකින්න හම්බුනෙ. ඒ එක්කම ලියන්න හිතාගෙන හිටි අදහසක් මතක් උනා........

විද්‍යාඥයො, සත්වවේදීන් කියන හැටියට සත්ත්ව ලෝකයේ විකාශයත් එක්ක නින්ද ලබා ගන්නා කාලය සීග්‍රව වැඩිකරගත් කොටහක් තමයිලු බල්ලා සහ පූසා කියන්නෙ.

ඒක වෙන්නෙ... මිනිස් පරිණාමයත් එක්ක අපි කැලෙන් එළියට ඇවිත් ජනාවාස වෙන අතරේ මුන් දෙකොට්ඨාසය හෙමීට ගෙට රිංගිල්ලත් එක්ක. ඒ හන්ද කැලේදී කෑම හොයන්න, සතුරන්ගෙන් ආරක්ෂාවෙන්න වගේ වැයවන කාලයයි, වෙහෙසයි මේ ජෝඩුව අපි පිට පටවල. ඒ ඉතිරි වෙලාවෙ තමා උර්තලයක් හෙම වෙලා බුහ් බුහ්, ඤාව් කියාගෙන... ආතල් ජීවිතයක්, සැප ඇලට් එකක් දාල තියෙන්නෙ 😆

පෙනේද මුන් කොකා පෙන්නල තියෙන තරමක් අපට! னයාම ගහන්ට එපෑ 🐍

දඩයමට, ආරක්ෂාවට, සටන්වලට, මුදල් උපයන්න... වගෙ ලොකු දේවල් අපි එක්ක ඉන්න cats & dogsලගෙන් නොකෙරෙනකොට, වැඩි හරියක් මේ ජෝඩුව ගෙවල්වල හදන්නෙ හුරලතලයට වගේම තනිකම, විඩාව නිවාගන්නත් එක්කල. ඔය අතරේ මතක් උනෙ, කලියෙන් කියවපු මිනිස් සම්බන්ධතාවයන්ට අදාළ සමාජ පරීක්ෂණ 2,3ක් හා සමාජ විද්‍යාඥයන්ගෙ අදහස් කීපයක් ගැන. පරීක්ෂණවල අවධානය යොමුවෙලා තිවනෙ මිනිසුන්ගෙ සමාජ සම්බන්ධතාවල පිරිහීම, නැගීම සහ වෙනස්වීම ගැන. කෙටියෙන් විස්තරෙ කිව්වොත් සමීක්ෂකයින් පෙන්වල තියෙන විදිහට නම් අපේ සමාජ සම්බන්ධතා පෙරට වඩා දුර්වල වී තියෙන බවක් තමයි පේන්නෙ.

සමීක්ෂණ අදහස් හා සමාජ විද්‍යාඥ මත දිහා බැලුවොතින්... මූලිකවම සමාජ පරිවර්තනයන් ඇතුළු කොට ගත්තහම නාගරීකරණය, තාක්ෂණය, සමාජ මාධ්‍යය වර්ධනය, විදේශගතවීම්, පවුලේ හෝ හිතවතුන්ගේ මරණ, වයෝවෘධභාවය එක්ක ඇතිවන ගැටලු, තරඟකාරී ආර්ථික රටාව, රෝගාබාධ හා ව්‍යවසනයන්ට ලක්වීම සහ තවත් කාරණා එක්ක... මේ පෙරළෙන ලෝකෙ සමාජ සම්බන්ධතා පැත්තෙන් අපි යම් පලුද්දක් කරගෙන තියෙන හැඩයි.

ඒත්... තවත් කෝණයකින් බැලුවහම පේන්ට තියෙන්නෙ සමාජ සම්බන්ධතා වල යම් වර්ධනයක්. ඒ සමාජ මාධ්‍යය හා තාක්ෂණය ඔස්සේ මිනිසා සමාජ සම්බන්ධතා පවත්වාගෙන යන්න අපි ගන්නා උදව්වෙන්.

FB post එකකට comment කිරීමෙන්, විශේෂ දවසකට සුභ පැතුම් social media හරහා එක් කිරීමෙන් සමාජ මුහුවීම අද සුලබ දෙයක්. ඒත් එය තාක්ෂණයෙන් ලැබුන පහසුවක් විනා නියම සමාජ සම්බන්ධතා පවත්වාගැනීමක්ද කියන එක සැක සහිතයි. (කොහොමින් උනත් මේ ගැනත් ඇතිවෙන්න පර්යේෂණ, විශ්ලේෂණ සිදුවෙලා තියෙනව නෙ).

කෝමෙන් කෝම උනත් සමාජ සම්බන්ධතාවල පොඩි ඩාම් ඩූම් තත්ත්වයක් නං වෙලා තියෙන බව හැබෑව. ඒකට අර උඩ තියෙන, විශ්ලේෂකයන්/ පරීක්ෂකයින්ගෙ පෙන්වා දුන් කාරණා තමයි හේතුව. සහ ඒ කාරණා සේරමට මූල බීජය වෙන්නෙත්... අපේ ආත්මාර්ථකාමී, පුද්ගලිකත්වයම කේන්ද්‍රගත, අධි පරිභෝජනවාදී වීමයි. ඒ කියන්නෙ අපි පෙර පරම්පරාවන්ට වඩා ස්වාර්ථයම මුල්කොටගෙන ගමන්කරන බවයි සමාජ විශ්ලේශකයයන්ගෙ අදහස.

ඒ අනුව සමාජ ආශ්‍රය පෙරට සාපේක්ෂව අඩු වෙනව වගේම, පොදු වැඩකදී මේ ආත්මාර්ථය දැඩිකම නිසා ප්‍රශ්න ඇතිවෙන එකටත් ඕනෑතරම් උදාහරණ අපි ඕනෑ තරම් දන්නව.

සඳ කිනිති, ගිනියම් ඉර post එකෙත් මේ සම්බන්ධව යම් අදහසක් ලියවුනා. අපි පුද්ගල කේන්ද්‍රගත වැඩි නිසා අපෙන් බාහිර පාර්ශවත් අපි අපිට ඕන විදිහට හසුරුවන්න යනවද මන්ද කියල.

හැබැයි ඉතිං අපි ඒ විදිහට... බල්ලෙක් පූසෙක් එක්ක හෝ ඇතිකරන විසිතුරු මාළුවො ටිකක් එක්ක අර වගේ හැසිරෙන්න යනව බොහොම අඩුයි. බල්ලෙක් නිතරම සද්ද කරත්, මේක මහ කරදරයක්නෙ කියල ඇඟට ගන්නෙ නැති තරම්. පූසෙක් ගෙදරින් යන එන වෙලාව ගැන උනත් අපි වැඩිය තකන්නෙ නෑ. සර්කස්වල වගෙ ඉතිං අපි ගෙදර සුරතලාව පුහුණු කරන්න යන්නෙත් නෑ නෙ.

මේ නිසා මිනිස්සු පෙරට වඩා අඩුවන, සමාජ ආශ්‍රයේ හිස්තැන පුරවගන්න... සුරතලයට/ පාළුව මකාගන්න ඇතිකරන සතුන් හරහා නොදැනුවත්වම හෝ සපුරගන්න උත්සහ කරනවාදෝ වගෙ අදසහක් තමයි ඇතිවෙන්නෙ හිටං

සැ.යු - දැන් ඉතිං මේක ලීවේ හැම සුරතල් හිමියෙක්ම සමාජ ආශ්‍රය නිශ්‍රයට නැඹුරු බව අඩුයි කියල හෝ ඒ අයගෙ ආත්මාර්ථය වැඩී  කියල නෙමේ හිටං... හොඳේ🙃 😁