Nothing Special   »   [go: up one dir, main page]
Pergi ke kandungan

Rowan Atkinson

Daripada Wikipedia, ensiklopedia bebas.
Rowan Atkinson
CBE
Atkinson pada maljlis tayangan perdana filem Johnny English Reborn pada 2011.
Nama lahirRowan Sebastian Atkinson
Kelahiran (1955-01-06) 6 Januari 1955 (umur 69)
Consett, County Durham, UK
MediaPelawak, televisyen, filem
Pusat pendidikanThe Queen's College, Oxford
Tahun aktif1978–kini
GenreKomedi fizikal, komedi gelap, satira
PengaruhPeter Sellers, Charlie Chaplin, Jacques Tati,[1] Spike Milligan[2]
Dipengaruhi olehSteve Pemberton
David Walliams
Sacha Baron Cohen
Rik Mayall
Steve Punt
Henry Naylor
Mitchell and Webb
PasanganSunetra Sastry (k. 1990; c. 2015)
Anak2
SaudaraRodney Atkinson

Rowan Sebastian Atkinson, CBE (lahir 6 Januari 1955) atau lebih dikenali sebagai Rowan Atkinson ialah seorang pelakon, pelawak, dan penulis skrin England terkenal dengan hasil karyanya di sitkom Blackadder dan Mr. Bean. Atkinson pertama kali mencapai kemashyuran menerusi rancangan komedi sketsa BBC Not the Nine O'Clock News (1979–82), menerima Anugerah BAFTA 1981 bagi Persembahan Hiburan Terbaik dan melalui penyertaannya di The Secret Policeman's Ball dari 1979. Karyanya yang lain termasuk filem James Bond 1983 Never Say Never Again, Four Weddings and a Funeral (1994), meminjamkan suara bagi watak Zazu dalam The Lion King (1994), dan tampil dalam sitkom BBC The Thin Blue Line (1995–1996). Hasil karyanya di teater termasuk penghidupan semula muzikal West End 1983 Oliver!.

Atkinson telah disenaraikan di The Observer sebagai salah seorang daripada 50 pelakon paling lucu dalam komedi British,[3] dan diantara 50 pelawak, dalam undian 2005 bagi pelawak felo.[4] Selain Anugerah BAFTA 1981, beliau menerima Anugerah Olivier 1981 untuk persembahan teater West End Rowan Atkinson in Revue. Beliau juga mempunyai kejayaan sinematik dengan persembahannya dalam adaptasi filem Mr. Bean, Bean dan Mr. Bean's Holiday, dan juga dalam Johnny English (2003) dan kesinambungannya Johnny English Reborn (2011).

Kehidupan awal

[sunting | sunting sumber]

Atkinson, anak bongsu dari empat beradik yang semuanya lelaki, dilahirkan di Consett, County Durham, England, pada 6 Januari 1955.[6][7][8][9]

Bapanya ialah Eric Atkinson, seorang penternak dan pengarah syarikat dan ibunya ialah Ella May (née Bainbridge), yang berkahwin pada 29 Juni 1945.[9] Tiga abang sulungnya ialah Paul, yang meninggal dunia semasa bayi; Rodney, seorang ekonomis Euroskeptik yang kalah dalam pilihanraya kepimpinan Parti Kemerdekaan United Kingdom pada 2000; dan Rupert.[10][11]

Atkinson dibawa ke Anglika,[12] dan belajar di Sekolah Durham Choristers, Sekolah St. Bees dan Universiti Newcastle, di mana beliau menerima ijazah dalam Kejuruteraan Elektrik.[13] Pada 1975, beliau menyambung ijazah MSc dalam Kejuruteraan Elektrik di The Queen's College, Universiti Oxford, kolej yang sama yang mana bapanya mendapat matrikulasi pada 1935,[14] yang menjadikan Atkinson menerima Felo Kehormat pada 2006.[15]

Pertama kali memenangi perhatian kebangsaan dalam Oxford Revue di Edinburgh Festival Fringe pada Ogos 1976,[13] beliau telahpun menulis dan mempersembahkan lakaran awal untuk persembahan di Oxford by the Etceteras – kumpulan revu dari Experimental Theatre Club (ETC), dan untuk Persatuan Dramatik Universiti Oxford (Oxford University Dramatic Society; OUDS), bertemu dengan penulis Richard Curtis,[13] dan komposer Howard Goodall. Malah, sehingga kini mereka masih lagi bekerjasama.

Kerjaya

[sunting | sunting sumber]

Kejayaan yang diperoleh menerusi kerjasama beliau dengan Angus Deayton dalam rancangan-rancangan berunsur komedi telah membuka jalan kepadanya untuk menceburi bidang penulisan & radio. Walaupun pernah ditawarkan siri televisyen sendiri, beliau menolak tawaran berkenaan. Beliau bekerjasama dengan John Lloyd menerusi Not The Nine O’Clock News dan kejayaan rancangan tersebut membawanya berlakon sebagai Edmund Blackadder menerusi The Black Adder pada 1983. Kreativiti beliau makin terserlah menerusi Mr. Bean dan kerana rancangan komedi inilah beliau dikenali sebagai Charlie Chaplin moden. Malah, nama Mr. Bean beliau lebih dikenali berbanding nama sebenar beliau. Siri komedi ini yang banyak menggunakan mimik muka dan pergerakan badan membuatkan ia diangkat sebagai filem iaitu Mr. Bean & Mr. Bean's Holiday.

Radio

[sunting | sunting sumber]

Beliau membintangi siri rancangan komedi untuk BBC Radio 3 pada tahun 1978 yang dikenali "Atkinson's People". Rancangan bercorak temubual secara satira dengan watak-watak fiksyen yang dimainkan oleh Atkinson sendiri. Siri ini ditulis oleh beliau dan Richard Curtis manakala Griff Rhys Jones bertindak selaku penerbit.[16]

Televisyen

[sunting | sunting sumber]

Selepas universiti, Atkinson menjelajah bersama Angus Deayton sebagai seorang lelaki lurus dalam sesuatu perbuatan yang akhirnya difilemkan untuk rancangan televisyen. Selepas kejayaan persembahan itu, beliau membuat pengenalan untuk London Weekend Television pada tahun 1979 yang dikenali sebagai Tin Laughter. Atkinson kemudiannya melakukan Not the Nine O'Clock News untuk BBC, yang diterbitkan oleh rakannya John Lloyd. Beliau tampil dalam persembahan dengan Pamela Stephenson, Griff Rhys Jones dan Mel Smith, dan merupakan salah satu daripada penulis-penulis lakaran utama.

Kejayaan Not the Nine O'Clock News membawanya mengambil peranan utama dalam sitkom zaman pertengahan The Black Adder (1983), yang mana beliau menulisnya bersama Richard Curtis.Selepas jurang tiga tahun, sebahagiannya berikutan kebimbangan belanjawan, siri kedua telah disiarkan, kali ini ditulis oleh Curtis dan Ben Elton. Blackadder II (1986) berkisarkan nasib yang termasuk keturunan watak asal Atkinson, kali ini dalam era Elizabeth. Corak yang sama telah diulang dalam dua kesinambungan Blackadder the Third (1987) (set dalam era Regency), dan Blackadder Goes Forth (1989) (set dalam Perang Dunia Pertama). Siri Blackadder menjadi salah satu sitkom BBC yang paling berjaya BBC, melahirkan televisyen khas termasuk Blackadder Christmas Carol (1988), Blackadder: The Cavalier Years (1988), dan kemudian Blackadder: Back & Forth (1999), yang telah ditetapkan pada pergantian alaf baru. Adegan terakhir "Blackadder Goes Forth" (apabila Blackadder dan orang-orangnya pergi "dari atas" dan beralih ke No-Man's-Land) telah digambarkan sebagai "berani dan sangat memilukan".[17] Dalam seratus tahun 2014 daripada permulaan Perang Dunia I, Michael Gove dan perang sejarah Max Hastings mengadu mengenai apa yang dipanggil "versi sejarah Blackadder".[18][19][20]

Atkinson pada tahun 1997, mempromosikan ''Bean''. Pada tahun 2014, orang dewasa muda dari luar negara bernama Mr. Bean antara sekumpulan orang yang mereka paling dikaitkan dengan budaya UK.[21]

Penciptaan lain Atkinson, Mr. Bean, pertama kali muncul pada Hari Tahun Baru pada tahun 1990 dalam setengah jam khas untuk Thames Television. Watak Mr. Bean telah disamakan dengan zaman moden Buster Keaton,[22] tetapi Atkinson sendiri telah menyatakan bahawa watak Jacques Tati, Monsieur Hulot adalah inspirasi utama.[23]

Beberapa filem susulan Mr. Bean muncul di televisyen sehingga tahun 1995, dan watak yang kemudian muncul dalam sebuah filem. Bean (1997) telah diarahkan oleh Mel Smith, rakan sekerja Atkinson dalam Not the Nine O'Clock News. Sebuah filem kedua, Mr. Bean's Holiday, telah dikeluarkan pada tahun 2007. Pada tahun 1995 dan 1996, Atkinson memegang watak Inspektor Raymond Fowler dalam sitkom televisyen The Thin Blue Line ditulis oleh Ben Elton, yang berlaku di balai polis yang terletak di rekaan Gasforth.

Atkinson telah mempunyai bahagian hadapan kempen untuk Kronenbourg,[24] Fujifilm, dan Give Blood. Atkinson muncul sebagai ejen pengintipan malang dan kesilapan yang sering berlaku bernama Richard Lathum dalam siri lama iklan untuk Barclaycard, di mana watak peranan tajuk dalam Johnny English dan Johnny English Reborn didasarkan. Pada tahun 1999, beliau memainkan Doctor dalam The Curse of Fatal Death, seorang Doctor Who yang bersiri dihasilkan untuk Comic Relief. Atkinson muncul sebagai Star in a Reasonably Priced Car di Top Gear pada Julai 2011, memandu Kia Cee'd sekitar trek dalam 1: 42.2, meletakkannya di bahagian atas Leaderboard sehingga Matt LeBlanc kemudian mencatatkan 1: masa pusingan 42.1.

Atkinson muncul di Upacara pembukaan Sukan Olimpik Musim Panas 2012 di London sebagai Mr. Bean dalam komedi sketsa semasa persembahan di "Chariots of Fire", memaikan nota single berulang pada pensintesis.[25] Beliau kemudian berlalu ke dalam urutan impian di mana beliau menyertai pelari dari filem dengan nama yang sama (mengenai Sukan Olimpik Paris 1924), mengalahkan mereka dalam larian ikonik mereka bersama-sama Sands West di St. Andrews, dengan menaiki teksi kecil dan tersandung pelari hadapan.[26] Atkinson berlakon sebagai Jules Maigret dalam Maigret, sebuah siri filem TV untuk ITV.[27]

Persaraan Mr. Bean

[sunting | sunting sumber]

Pada November 2012, ia muncul bahawa Rowan Atkinson berhasrat untuk bersara dari Mr. Bean. "Barangan yang telah yang paling komersial yang berjaya untuk saya - pada dasarnya agak fizikal, agak kebudak-budakan - Saya semakin merasakan saya akan melakukan banyak kurang," Atkinson memberitahu Ulasan Telegraph Daily. "Selain daripada fakta bahawa keupayaan fizikal anda mula merosot, saya juga berfikir seseorang berumur 50-an yang seperti kanak-kanak menjadi sedikit sedih. Anda perlu berhati-hati."[28] Beliau juga telah berkata bahawa peranan cuma sesuai kepada suatu darjah.[29]

Pada Januari 2014, bagaimanapun, ITV mengumumkan siri animasi baru yang menampilkan Mr Bean dengan Rowan Atkinson kembali ke peranan. Ia dijangka akan dikeluarkan dalam talian sebagai web-siri kemudian pada tahun 2014, sebagai siaran televisyen diikuti tidak lama kemudian.[30] Pada Oktober 2014, Atkinson juga muncul sebagai Mr. Bean dalam iklan TV untuk Snickers. Pada 2015, beliau membintangi bersama Ben Miller dan Rebecca Front dalam lakaran untuk BBC Red Nose Day di mana Mr. Bean menghadiri pengebumian. Pada tahun 2017, beliau muncul sebagai Mr Bean dalam filem Cina Huan Le Xi Ju Ren.[31]

Filem

[sunting | sunting sumber]

Kerjaya filem Atkinson bermula dengan bahagian sokongan dalam filem 'tidak rasmi' James Bond Never Say Never Again (1983) dan peranan utama dalam Dead on Time (juga 1983) dengan Nigel Hawthorne. Beliau dalam filem pendek pemenang Oscar 1988 The Appointments of Dennis Jennings. Beliau muncul dalam filem arahan Mel Smith The Guy Tall (1989) dan muncul bersama Anjelica Huston dan Mai Zetterling dalam The Witches (1990) karya Roald Dahl. Beliau memainkan sebahagian daripada Dexter Hayman dalam Hot Shots! Part Deux (1993), parodi Rambo III, yang dibintangi oleh Charlie Sheen.

Atkinson mendapat pengiktirafan lagi dengan giliran sebagai paderi lisan kikuk di Four Weddings and a Funeral (1994) dan muncul dalam The Lion King (juga 1994) sebagai suara enggang merah bernama Zazu. Beliau juga menyanyikan lagu "I Just Can't Wait To Be King" di The Lion King. Atkinson terus muncul dalam peranan sokongan dalam komedi, termasuk Rat Race (2001), Scooby-Doo (2002), Love Actually (2003) dan komedi jenayah Keeping Mum (2005), yang juga dibintangi Kristin Scott Thomas, Maggie Smith dan Patrick Swayze.

Selain peranan sokongan, Atkinson juga telah mendapat kejayaan sebagai seorang yang terkemuka. Watak televisyen Mr. Bean memulakan kerjaya di skrin besar dengan Bean (1997) kepada kejayaan antarabangsa. Kesinambungannya, Mr. Bean's Holiday (2007), juga menjadi satu kejayaan antarabangsa. Beliau juga telah membintangi parodi James Bond Johnny English (2003) dan sekuelnya, Johnny English Reborn (2011).

Teater

[sunting | sunting sumber]

Atkinson mengadakan persembahan dalam persembahan pentas – juga muncul sebagai ahli Monty Python – dalam The Secret Policeman's Ball (1979) di London untuk Amnesty International.[32] Atkinson menjalankan lawatan empat bulan di UK pada tahun 1980. Rakaman persembahan pentas yang kemudiannya dikeluarkan sebagai ''Live in Belfast''.

Pada 1984, Atkinson muncul dalam versi West End bagi sandiwara komedi The Nerd bersama Christian Bale yang berusia 10 tahun.[33] The Sneeze and Other Stories, tujuh sandiwara pendek Anton Chekhov, diterjemah dan diadaptasi oleh Michael Frayn, telah dipersembahkan olej Rowan Atkinson, Timothy West and Cheryl Campbell di Teater Aldwych, London pada 1988 dan awal 1989.[34]

Papan tanda Oliver! di the West End's Theatre Royal, Drury Lane pada 2009.

Pada 2009, semasa penghidupan semula West End revival bagi muzikal Oliver! berdasarkan dari novel Charles Dickens Oliver Twist, Atkinson membawakan peranan sebagai Fagin.[35] Gambaran dan nyanyian Fagin beliau di Teater Royal Drury Lane di London mendapat ulasan yang baik dan beliau telah dicalonkan untuk Anugerah Olivier untuk pelakon terbaik dalam muzik atau hiburan.[36]

Pada 28 November 2012, Rowan Atkinson membawakan semula peranan Blackadder di gala komedi "We are Most Amused" untuk Prince's Trust di Royal Albert Hall di London. Beliau disertai oleh Tony Robinson sebagai Baldrick. Sketsa itu melibatkan bahan Blackadder yang baru untuk 10 years, dengan Blackadder sebagai CEO Melchett, Bank Melchett dan Darling menghadapi siasatan terhadap krisis perbankan.[37]

Pada Februari 2013, Atkinson mengambil peranan tituler dalam penerbitan 12 minggu (diarahkan oleh Richard Eyre) daripada Simon Gray melakonkan Terma Quartermaine di Teater Wyndham di London dengan pelakon bersama Conleth Hill (Game of Thrones) dan Felicity Montagu (I'm Alan Partridge).[38] Pada Disember 2013, beliau menghidupkan semula sketsa guru besarnya untuk Royal Free Hospital's Rocks with Laughter di Adelphi Theatre.[39] Beberapa hari sebelumnya, beliau mempersembahkan sketsa pilihan idalam tempat kopi kecil di hadapan hanya 30 orang.[40]

Gaya komik

[sunting | sunting sumber]

Paling dikenali untuk kegunaan komedi fizikal beliau di dalam persona Mr. Bean, watak-watak lain Atkinson lebih bergantung sepenuhnya kepada bahasa. Atkinson sering memainkan figura pihak berkuasa (terutamanya imam atau Vikar) bercakap baris tidak masuk akal dengan penghantaran sepenuhnya bersahaja.

Salah satu peranti komik lebih dikenali ialah terlebih artikulasi bunyi "B", seperti sebutan beliau "Bob" dalam episod ''Blackadder II'' "Bells". Atkinson mengalami gagap,[41] dan lebih-artikulasi adalah teknik untuk mengatasi konsonan bermasalah.

Gaya berdasarkan visual Atkinson, yang telah dibandingkan dengan Buster Keaton,[22] menetapkannya selain daripada kebanyakan televisyen dan filem komik moden, yang bergantung sepenuhnya kepada dialog, serta komedi berdiri yang kebanyakannya berdasarkan monolog. Bakat ini untuk komedi visual telah membawa kepada Atkinson dipanggil "lelaki itu dengan muka getah": rujukan komedi telah dibuat untuk ini dalam sebuah episod Blackadder the Third ("Sense and Senility"), di mana Baldrick (Tony Robinson) merujuk kepada tuannya, Encik E. Blackadder, sebagai "anak haram getah bermuka malas, hidung besar".

Kehidupan peribadi

[sunting | sunting sumber]
Rowan Atkinson semasa tayangan perdana Mr. Bean's Holiday di Leicester Square di London (2007)

Pada bulan Mac 2001, ketika Atkinson sedang dalam perjalanan bercuti ke Kenya, juruterbang pesawat peribadinya pengsan. Atkinson berjaya mengekalkan pesawat di udara sehingga juruterbang pulih, dan mampu mendaratkan pesawat di Lapangan Terbang Wilson Nairobi.[42]

Perkahwinan dan anak-anak

[sunting | sunting sumber]

Rowan Atkinson berkahwin dengan Sunetra Sastry pada Februari 1990. Mereka mempunyai dua orang anak, Ben dan Lily.[43] Pasangan itu pertama kahir bertemu di akhir 1980-an, apabila dia bekerja sebagai seorang jurusolek artis dengan BBC.[44] Mereka berpisah pada tahun 2014 dan bercerai pada 10 November 2015.[45] Atkinson menjalin hubungan dengan Louise Ford sejak 2014.

Politik

[sunting | sunting sumber]

Pada Jun 2005, Atkinson mengetuai gabungan pelakon United Kingdom yang paling menonjol dan penulis, termasuk Nicholas Hytner, Stephen Fry, dan Ian McEwan, kepada Parlimen British dalam usaha untuk memaksa ulasan Kebencian Kaum dan Agama kontroversi Bill, yang mereka merasakan akan memberi kuasa yang amat menggalakkan kumpulan-kumpulan agama untuk mengenakan penapisan pada seni.[46] Pada tahun 2009, beliau mengkritik undang-undang ucapan homofobik, mengatakan bahawa Dewan Pertuanan mesti mengundi terhadap usaha kerajaan untuk menghapuskan klausa kebebasan bersuara dalam undang-undang kebencian anti-gay.[47]

Pada Oktober 2012, beliau menyatakan sokongannya kepada Akta Membaharui Seksyen kempen 5, [48] yang bertujuan untuk pembaharuan atau pemansuhan Seksyen 5 Akta Ketenteraman Awam 1986, terutamanya kenyataan itu satu penghinaan boleh dijadikan alasan untuk penangkapan dan hukumannya. Ia adalah reaksi kepada beberapa tangkapan berprofil tinggi baru-baru ini, yang Atkinson melihat sebagai sekatan kebebasan bersuara.[49]

Pandangan agama

[sunting | sunting sumber]

Atkinson dikenali kerana mengkritik pandangan agama dan menentang undang-undang Jenayah Terancang Serius dan Akta Polis 2005.[50][51]

Kereta

[sunting | sunting sumber]
Atkinson memandu Jaguar Mark VII M di festival lumba motor Goodwood Revival di England pada 2009

Atkinson memegang kategori C+E (dahulunya 'Kelas 1') lori lesen memandu, mendapatnya pada tahun 1981, kerana lori mempunyai daya tarikan untuknya, dan untuk memastikan pekerjaan sebagai pelakon muda. Beliau juga telah menggunakan kemahiran ini untuk penggambaran bahan komedi. Pada tahun 1991, beliau membintangi sendiri menulis The Driven Man, satu siri lakaran menampilkan Atkinson memandu di London cuba untuk menyelesaikan obsesi beliau dengan kereta, dan berbincang dengan pemandu teksi, anggota polis, jurujual kereta terpakai dan pakar psiko.[52] Seorang kekasih dan peserta dalam perlumbaan kereta, beliau muncul sebagai pemandu perlumbaan Henry Birkin dalam sandiwara televisyen Full Throttle pada tahun 1995.

Atkinson telah berlumba dalam kereta lain, termasuk Renault 5 GT Turbo untuk dua musim untuk siri satu pembikinan. Dari tahun 1997 hingga 2015, beliau memiliki McLaren F1 yang jarang, yang terlibat dalam kemalangan di Cabus, berhampiran Garstang, Lancashire, dengan Metro Austin pada Oktober 1999.[53] Ia rosak lagi dalam kemalangan serius pada Ogos 2011 apabila ia terbakar selepas Atkinson dilaporkan hilang kawalan dan melanggar pokok.[54][55] Kemalangan yang menyebabkan kerosakan yang ketara kepada kenderaan itu, mengambil masa setahun untuk dibaiki dan membawa kepada pembayaran insurans yang terbesar di Britain, sebanyak £ 910,000.[56] Beliau pernah memiliki Honda NSX.[57] kereta lain dimilikinya termasuk Audi A8, [58] sebuah Skoda Superb, dan Hibrid Honda Civic.

Pada Julai 2001, Atkinson melanggar Aston Martin V8 Zagato pada mesyuarat peminat, tetapi tidak mengalami sebarang kecederaan. Ini adalah semasa beliau bersaing dalam acara Aston Martin Owners Club, di Racing Circuit Croft, Darlington.[59]

Ahli politik Parti Konservatif Alan Clark, yang juga seorang penyembah kereta motor klasik, yang dicatatkan pada Diaries beliau berpeluang bertemu dengan seorang lelaki, beliau kemudian menyedari Atkinson semasa memandu melalui Oxfordshire pada Mei 1984: "Hanya selepas meninggalkan lebuh raya di Thame saya mendapati Aston Martin DBS merah gelap V8 di jalan susur dengan bonet ke atas, seorang lelaki malang membongkokbya. Saya memberitahu Jane untuk menarik dan berjalan kembali. DV8 dalam kesusahan sentiasa baik untuk bertepuk sorak," katanya. Clark menulis bahawa dia telah memberikan Atkinson lif di Rolls-Royce ke kotak telefon yang terdekat, tetapi kecewa dengan reaksi hambar untuk diiktiraf, menyatakan bahawa: "beliau tidak bersinar, agak mengecewakan dan chétif."[60]

Atkinson berkata, dia tidak akan mampu memilikinya ialah Porsche: "Saya mempunyai masalah dengan Porsche. Mereka kereta yang cantik, tetapi saya tahu saya tidak boleh hidup dengan satu. Entah bagaimana, orang Porsche biasa - dan saya berharap mereka tidak sakit - tidak, saya rasa, saya jenis orang yang saya tidak pergi di sekitar mengatakan bahawa Porsche adalah longgokan tahi, tetapi saya tahu bahawa psikologi saya tidak dapat mengendalikan memiliki satu."[58][61]

Pada Julai 2011, Atkinson muncul sebagai "Star in a Reasonably Priced Car" dalam Top Gear, memandu Kia Cee'd sekitar trek dalam 1: 42.2, memberikannya tempat pertama dalam papan utama.[57]

Kehormatan

[sunting | sunting sumber]

Atkinson telah dilantik Order of the British Empire di acara Kepujian Hari Lahir 2013 untuk perkhidmatan kepada drama dan amal.[62][63]

Filemografi

[sunting | sunting sumber]

Filem

[sunting | sunting sumber]
Tahun Tajuk Peranan Catatan
1982 Fundamental Frolics Dirinya sendiri
The Secret Policeman's Other Ball Pelbagai peranan
1983 Dead on Time Bernard Fripp Filem pendek
Never Say Never Again Nigel Small-Fawcett[64]
1989 The Appointments of Dennis Jennings Dr. Schooner Filem Pendek
The Tall Guy Ron Anderson
1990 The Witches Mr. Stringer[64]
1991 The Driven Man Dirinya sendiri TV
Juga sebagai penulis
1992 Laughing Matters Penyampai Dokumentari
1993 Hot Shots! Part Deux Dexter Hayman
1994 Four Weddings and a Funeral Father Gerald[64]
The Lion King Zazu[64] Suara sahaja
1997 Bean Mr. Bean[64] Juga Penulis/Penerbit Eksekutif
2000 Maybe Baby Mr. James
2001 Rat Race Enrico Pollini
2002 Scooby-Doo Emile Mondavarious
2003 Johnny English Johnny English Dicalonkan – Anugerah Filem Eropah untuk Pelakon Lelaki Terbaik
Love Actually Rufus[64] Dicalonkan – Anugerah Phoenix Film Critics Society Award untuk Lakonan Ensembel Terbaik
2005 Keeping Mum Reverend Walter Goodfellow
2007 Mr. Bean's Holiday Mr. Bean Juga Penulis/Penerbit
2011 Johnny English Reborn Johnny English Juga sebagai Penerbit Eksekutif
2017 Huan Le Xi Ju Ren Mr. Bean
2018 Johnny English Strikes Again Johnny English

Televisyen

[sunting | sunting sumber]
Tahun Tajuk Peranan Catatan
1979 Canned Laughter Robert Box Pengenalan sitkom eksperimen untuk LWT
The Secret Policeman's Ball Amal khas untuk Amnesty International
1979–1982 Not the Nine O'Clock News Dirinya sendiri
1980 Peter Cook & Co
The Innes Book of Records Kemunculan istimewa
1983 The Black Adder Prince Edmund (The Black Adder)
1986 Blackadder II Lord Blackadder
Saturday Live Dirinya sendiri Pengacara jemputan
1987 Blackadder the Third Edmund Blackadder
1988 Blackadder: The Cavalier Years Sir Edmund Blackadder TV pendek khas
Blackadder's Christmas Carol Ebenezer Blackadder
1989 Blackadder Goes Forth Edmund Blackadder
1990–1995 Mr. Bean Mr. Bean
1991 Bernard and the Genie' Bos Bernard Filem Televisyen
1992 Rowan Atkinson Live VHS lakaran secara langsung
Funny Business Kevin / Suara latar Dokumentari
A Bit of Fry & Laurie Kemunculan istimewa
1995–1996 The Thin Blue Line Inspektor Raymond Fowler
1997 The Story of Bean Dirinya sendiri
1999 Blackadder: Back & Forth Lord Blackadder
Doctor Who and the Curse of Fatal Death The Doctor Siaran langsung Comic Relief "Red Nose Day"
2001 Popsters Nasty Neville Siaran langsung Comic Relief "Red Nose Day"
2001–2004

2015–present

Mr. Bean Mr. Bean Siri animasi
2003 Lying to Michael Jackson Martin Bashir Siaran langsung Comic Relief "Red Nose Day"
2005 Spider-Plant Man Peter Piper / Spider-Plant Man Siaran langsung Comic Relief "Red Nose Day"
2007 The Greatest Worst Bits of Comic Relief Dirinya sendiri Comic Relief "Red Nose Day"
2008 We Are Most Amused Dirinya sendiri TV khas untuk meraikan ulang tahun keputeraan Putera Charles ke-60
Blackadder Rides Again Dirinya sendiri
2009 Not Again: Not the Nine O'Clock News Dirinya sendiri Kemunculan semula
2010 Bondi Rescue Mr. Bean (1 episod)
2011 Top Gear Dirinya sendiri (1 episod)
2012 Upacara pembukaan Sukan Olimpik Musim Panas 2012 Mr. Bean
2013 Live from Lambeth Palace sketches Ketua Biskop Canterbury Siaran langsung Comic Relief "Red Nose Day"
2015 Horrible Histories Henry VIII dari England Kemunculan istimewa (1 episod)
2016–kini Maigret Jules Maigret

Iklan televisyen

[sunting | sunting sumber]
Tahun Tajuk Peranan
1980 Kronenbourg 1664 Pegawai Kastam
1983 Appletiser Nelayan
1989 Give Blood Doktor
1991–1997 Barclaycard Richard Latham
1994 REMA 1000 Mr. Bean
1997 M&M's Mr. Bean
1999 Nissan Tino Mr. Bean
2014 Snickers[65] Mr. Bean

Diskografi

[sunting | sunting sumber]

Album

[sunting | sunting sumber]
  • Rowan Atkinson Live in Belfast (1982, dikeluarkan semula 1996)
  • Not Just a Pretty Face (1987, dikeluarkan semula 1994)

Komplilasi

[sunting | sunting sumber]
  • The Secret Policeman's Ball (1979)
  • Not The Nine O'Clock News – The Album (1980)
  • We Are Most Amused: The Best of British Comedy (1981)

Anugerah

[sunting | sunting sumber]

Rujukan

[sunting | sunting sumber]
  1. ^ "Blackadder Hall Blog » Blog Archive » Rowan Interview – no more Bean... or Blackadder". Blackadderhall.com. 23 August 2007. Diarkibkan daripada yang asal pada 2018-12-25. Dicapai pada 21 June 2011.
  2. ^ Depression And How To Survive It – Anthony Clare, Spike Milligan – Google Books.
  3. ^ "The A-Z of laughter (part one)", The Observer, 7 December 2003. Retrieved 7 January 2007.
  4. ^ "Cook voted 'comedians' comedian'". BBC News. 2 January 2005.
  5. ^ "Rowan Atkinson". Front Row Interviews. 8 January 2012. BBC Radio 4 Extra. Dicapai pada 18 January 2014. Cite has empty unknown parameter: |serieslink= (bantuan)
  6. ^ {{Who's Who | surname = ATKINSON |othernames = Rowan Sebastian|id = U5964 | volume = 2014 | edition = online Oxford University Press}
  7. ^ "Rowan Atkinson: Biography". MSN. Diarkibkan daripada yang asal pada 2018-12-25. Dicapai pada 9 February 2012.
  8. ^ "Rowan Atkinson: Biography". TV Guide. Dicapai pada 9 February 2012.
  9. ^ a b Barratt, Nick (25 August 2007). "Family Detective – Rowan Atkinson". The Daily Telegraph. UK.
  10. ^ Foreign Correspondent – 22 July 1997: Interview with Rodney Atkinson, Australian Broadcasting Corporation. Retrieved 27 January 2007.
  11. ^ Profile: UK Independence Party, BBC News, 28 July 2006. Retrieved 27 January 2007.
  12. ^ Mann, Virginia (28 February 1992). "For Rowan Atkinson, comedy can be frightening". The Record. Diarkibkan daripada yang asal pada 2018-12-25. Dicapai pada 10 December 2007.
  13. ^ a b c "BBC – Comedy Guide – Rowan Atkinson". BBC. 4 December 2004. Diarkibkan daripada yang asal pada 4 December 2004. Dicapai pada 29 December 2008.
  14. ^ "page 6: "The donation was given in memory of Rowan Atkinson's father, Eric Atkinson, who matriculated at Queens in 1935."" (PDF). Dicapai pada 21 June 2011.
  15. ^ "queens iss 1" (PDF). Dicapai pada 21 June 2011.
  16. ^ "Pick of the Day", The Guardian, 31 January 2007.
  17. ^ "BBC – Comedy – Blackadder Goes Forth".
  18. ^ "Is Blackadder bad for First World War history?".
  19. ^ "BBC News Blackadder star Sir Tony Robinson in Michael Gove WW1 row". BBC News. 5 January 2014.
  20. ^ "RUSI – Dealing With the Blackadder View of the First World War: The Need for an Inclusive, Bi-Partisan Centenary". RUSI.
  21. ^ "Culture, attraction and soft power" (PDF). British Council. 3 December 2016.
  22. ^ a b "Museum.tv". Museum.tv. Dicapai pada 21 June 2011.
  23. ^ Los Angeles Times, March 27, 2015: Before and after 'Bean': A talk with Rowan Atkinson, continued Linked 2016-12-22
  24. ^ mhm grax. "Kronenbourg Commercial". Mhmgrax.com. Diarkibkan daripada yang asal pada 2011-07-14. Dicapai pada 21 June 2011.
  25. ^ "Mr. Bean's Hilarious 'Chariots Of Fire' Skit At Olympics". hollywoodlife.com. 27 July 2012. Diarkibkan daripada yang asal pada 2013-02-10. Dicapai pada 27 July 2012.
  26. ^ "Mr Bean's Olympic orchestral appearance". BBC News. 27 July 2012. Dicapai pada 28 July 2012.
  27. ^ Rowan Atkinson starts filming ITV drama Maigret, ITV, 8 September 2015
  28. ^ Victoria Ward "Rowan Atkinson suggests end is in sight for Mr Bean", The Daily Telegraph, 17 November 2012
  29. ^ Cavendish, Dominic (21 November 2012). "Rowan Atkinson: Goodbye, Mr Bean?". London. Dicapai pada 30 August 2015.
  30. ^ "Rowan Atkinson working on new animated Mr. Bean series". British Comedy Guide. 22 January 2014. Dicapai pada 30 August 2015.
  31. ^ Shepherd, Jack (20 March 2017). "Rowan Atkinson reprises Mr Bean role for Chinese film Top Funny Comedian: The Movie". The Independent. Dicapai pada 30 March 2017. Italic or bold markup not allowed in: |publisher= (bantuan)
  32. ^ Gilbey, Ryan (9 October 2011). "Rowan Atkinson: Mr Bean shows his serious side". The Independent. London. Dicapai pada 21 November 2015.
  33. ^ "CHRISTIAN BALE – Screenshots and Info for Actor Christian Bale".
  34. ^ Gottlieb, Vera; Allain, Paul, penyunting (4 November 2000). "Appendix 2:Select Stage Productions". The Cambridge Companion to Chekhov. Cambridge University Press. m/s. 257. ISBN 0-521-58917-7.
  35. ^ Spencer, Charles (January 2009). "Review of Oliver! opening night". The Telegraph. London. Diarkibkan daripada yang asal pada 2015-01-28. Dicapai pada 24 January 2015.
  36. ^ "Olivier award winners 2010". The Olivier awards. March 2010. Diarkibkan daripada yang asal pada 2015-02-10.
  37. ^ Deacon, Michael (29 November 2012). "Review of 'We are most amused' (2012)". The Telegraph. London. Dicapai pada 25 January 2015.
  38. ^ "Quartermaine's Terms – review". The Guardian. 3 February 2013. Dicapai pada 27 January 2015.
  39. ^ Brian Logan (1 December 2013). "Royal Free Rocks with Laughter – review". The Guardian. Dicapai pada 21 November 2015.
  40. ^ (SMH/WNTSU/LR). "Rowan-Atkinson-plays-surprise-comedy-show-in-London_26375720". RTV6.
  41. ^ "10 Questions for Rowan Atkinson". Time. 23 August 2007. Diarkibkan daripada yang asal pada 2013-08-26. Dicapai pada 1 June 2011.
  42. ^ "Atkinson 'averted air disaster'". bbc.co.uk. 24 March 2001. Dicapai pada 5 July 2015.
  43. ^ Hough, Andrew (5 August 2011). "Rowan Atkinson: Mr Bean star known for satire and love of fast cars". The Daily Telegraph. London. Dicapai pada 30 January 2014.
  44. ^ "Beany wonder". The Hindu. 10 June 2007. Dicapai pada 11 November 2015.
  45. ^ "Rowan Atkinson divorced in 65 seconds on grounds of his 'unreasonable behaviour'". The Daily Telegraph. 10 November 2015. Dicapai pada 11 November 2015.
  46. ^ Freeman, Simon (20 June 2005). "Rowan Atkinson leads crusade against religious hatred Bill". The Times. UK. Dicapai pada 22 September 2009.
  47. ^ Geen, Jessica. "Rowan Atkinson attacks gay hate law". Pink News. Dicapai pada 21 June 2011.
  48. ^ "Rowan Atkinson: we must be allowed to insult each other". The Daily Telegraph. London. 18 October 2012. Dicapai pada 21 October 2012.
  49. ^ "Rowan Atkinson's address to the Reform Section 5 parliamentary reception". reformsection5.org.uk. 16 October 2012. Dicapai pada 21 October 2012.
  50. ^ "Atkinson's religious hate worry". BBC News. 7 December 2004. Dicapai pada 9 January 2016.
  51. ^ "Atkinson defends right to offend". The Daily Telegraph. 7 December 2004. Dicapai pada 9 January 2016.
  52. ^ Dargis, Manohla (7 February 2005). "Rowan Atkinson: The Driven Man – Trailer – Cast – Showtimes". The New York Times.
  53. ^ "Mr Bean crashes sports car". BBC News. 27 October 1999.
  54. ^ Dunning, Craig (5 August 2011). "Mr Bean and Blackadder star Rowan Atkinson in hospital after McLaren F1 supercar crash". The Daily Telegraph. Dicapai pada 5 August 2011.
  55. ^ "Update: TV star Rowan Atkinson in hospital following Cambridgeshire crash". Evening Star.
  56. ^ Warnes, Sophie (7 February 2013). "Rowan Atkinson crash forces insurers to pay out record £910,000 to repair supercar". The Independent. London. Dicapai pada 26 March 2015.
  57. ^ a b Top Gear Series 17, episode 4
  58. ^ a b Wormald, Andrew (31 May 2011). "Stars & their Cars:Rowan Atkinson – Celebrity Fun | MSN Cars UK". MSN. Diarkibkan daripada yang asal pada 18 September 2009. Dicapai pada 21 June 2011. Unknown parameter |deadurl= ignored (bantuan)
  59. ^ "Atkinson unharmed after car crash". The Daily Telegraph. 9 July 2001. Dicapai pada 27 February 2016.
  60. ^ Alan Clark Diaries (Phoenix, 1993) p. 80
  61. ^ a b c The Museum of Broadcast Communications - Rowan Atkinson article, retrieved 7 January 2007
  62. ^ Templat:LondonGazette
  63. ^ "Birthday Honours: Adele joins Blackadder stars on list". BBC. 14 June 2013. Dicapai pada 8 September 2013.
  64. ^ a b c d e f "Rowan Atkinson filmography". Rotten Tomatoes.
  65. ^ "Video: Mr Bean Does Kung Fu in Snickers Ad". Time. 8 October 2014. Dicapai pada 26 July 2015.

Pautan luar

[sunting | sunting sumber]
Diambil daripada "https://ms.wikipedia.org/w/index.php?title=Rowan_Atkinson&oldid=6062613"