жад

[ʤadʌ, ʤidă]

ᠵ᠊ᠢ᠊ᠳ᠋᠊ᠨ

(жида)

Галиглах зарчим

I нэр.

1. Болдоор хийсэн хурц үзүүр, урт иштэй чичих, хатгах зэвсэг

II нэр.

1. Харь, гадныхан

жад шидэх - мөнхүү зэвсгийг далайн шидэх

жадаар сүлбэх - жадаар хатгах

жадаар тулалдах - жад хэрэглэн тулалдах

жадаар хатгах - жадаар бүлэх

жадны шарх - а.жаданд сүлбүүлсэн гэмтэл; б.жадны сорви

ган жад - ган төмөр үзүүртэй жад

гинжит жад - гинж бүхий жад, жалан

их жад - урт бахим жад

морин жад - морин дээрээс хатгах урт жад

толтот жад - засмал талстай жад

тугалган жад - тугалгаар хийсэн жад

туялзуур жад спорт. - спортын нэг төрөл, нүүрэндээ торон хаалт хийн, бие барьсан цагаан өмсгөл өмсөн тулалдана

хануур жад - хурц үзүүртэй жад

хутган жад - хутга хэлбэртэй жад

жад бялуу хуучир. - хятадын цэргийн эртний зэвсэг, зургаагаас арван найман тохой урт иштэй, хатгах, цохих байлдааны хэрэгсэл

жад хануур - хоёр иртэй хутга

жад шидүүр - жад харвах, нисгэх тусгай хэрэгсэл

жадан хавчуур - жадны хавчуурга

жадны үзүүр - жадны сүлбэх хурц ир

жад иргэн - өөр овог, аймгийн иргэн

Үг хувилгах зарчим

жад нэр. жадны, жаднаас, о.тоо жаднууд

ᠵ᠊ᠢ᠊ᠳ᠋‍ᠠ‍᠊ᠨ ᠊ᠣ
ᠵ᠊ᠢ᠊ᠳ᠋‍ᠠ‍᠊ᠨ ᠳ᠋ᠣ
ᠵ᠊ᠢ᠊ᠳ᠋᠊ᠨ ᠊ᠢ᠊᠊ᠢ
ᠵ᠊ᠢ᠊ᠳ᠋‍ᠠ‍᠊ᠨ ᠡᠴ᠊‍᠊ᠨ
ᠵ᠊ᠢ᠊ᠳ᠋᠊ᠨ ᠪᠡ᠊ᠷ
ᠵ᠊ᠢ᠊ᠳ᠋᠊ᠨ ᠲ᠋‍ᠠ‍᠊ᠢ
ᠵ᠊ᠢ᠊ᠳ᠋᠊ᠨ ᠡᠣ᠊᠊ᠷᠣ᠊ᡍᠣ
ᠵ᠊ᠢ᠊ᠳ᠋᠊ᠨ ᠪᠡ᠊‍᠊ᠨ
ᠵ᠊ᠢ᠊ᠳ᠋᠊ᠨ ᠨᠣ᠊ᡍᠣ᠊ᠣ᠊᠊ᠨ

/~ын /~д /~ыг /~аас /~аар /~тай /~руу /~аа /~ууд

• сэлэм жад - цавчих, сүлбэх зэвсэг хэрэглэл
• жад илд - хатгах, цавчих ирт зэвсэг

жадны үзүүр цустах - хорлох, алах~Хоног өдрийг туулж хурсан малаа тушааж, ховор эрдэнээ хумьж бүхнийг үүрээд зарлигийн ёсоор журамлаж, зайлж түргэн явагтун, жаахан зөрдөгт хүрвэл жадны үзүүр цустана (Чимэддорж, Гэсэр баатар).

жадан дээр хэвтэх - дотор амаргүй болох~За, миний хувь хүний шийдэгдэх эсэх нь гайгүй, 03 номерт материал бол цэрэг тоноглолын шинэ байрлуулалтын хүнд чухал асуудал, харийн дайсны гарт орвол харлал даа!...” гэж бодоход зөөлөн исэр дээр байгаа биш, харин жадан дээр хэвтэж байх мэт зүрх нь түгшиж цохилно (Арслан, Сүүл цагаан үнэг).

Чавх нүдэнд

Жад элгэнд