d'rveur

d'rveur /də̽r'vǿ:r/

1. veur 't verneumdje, veur 't gemèndje
   1. veure verneumdje of gemèndje raeje

      Det waas nieks gezag; ich heel al miene móndj d'rveur.

   2. ane veurkantj van 't verneumdje of 't gemèndje

      Ich höb nieks kónne zeen, went dae lange miens stóng d'rveur.

   3. veuraafgäöndje kwa tied aan 't verneumdje of 't gemèndje

      Ich kiek ummer óm 8 oere nao 't nuuts, meh waat t'rveur d'rop kump dörf ich neet te zègke.

   4. bestump veur 't verneumdje of 't gemèndje

      Bèstemoder is al 'n waek krank. Zal d'n dokter get d'rveur höbbe?

   5. es vervanging of ruulmiddel veur 't verneumdje of 't gemèndje

      Twintjig euro? Waat kuips te-n allewiel nag d'rveur!

Raod

Dit waord kan neet gesjèdj waere; daoveur mót me "daoveur" broeke.

Aafbraeking

• d'r-veur

Variaasje

• (mit thornversjuving) t'rveur

Aafleijinge

• staags-terveure

Verwantje wäörd

• daoveur, hieveur, veurdet, woveur

Samestèlling

• d'r + veur

• Algemein Gesjreve Limbörgs: deveur
• Nederlandjs: ervoor