balk

balk m (Nederlands: balk, plafondbalk)

• Mofers: ba~lk (be~lk, be~lkske)

Verbuging

belk, belkske

balk m /bál̥k/

1. (boewkónde) 'ne paol mit veer kantje, meis mit 'n stiependje of dragendje functie
2. e väölvlaak mit zès rechheukige ziejvlake, ach hookpuntjen en twellef röbbe
3. (euverdrechtelik) 'nen diekke streep, wie bie 't noeatesjrif

Aafbraeking

• balk

Aafleijinge

• balkebrie
• blaosbalk, herrebalk, noeatebalk, rösbalk, waesbalk

Verwantje wäörd

• badding, blok, kaeper, lat, plaaj, plank, treem

Zagswies

• Det kan in 'ne balk: Det is hieël biezunjer. (Teikes veur biezunjer gebeurtenisse te herinjere sneej me dökker inne zwaorsten draagbalk vanne zöldering baove de koestal.)

Vermeljing

• Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 70.

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	balk		belk
	IPA	/bál̥k/	/bálg/	/bǽl̥kʲ/	/bǽlgʲ/
dim.	sjrif	belkske	belksken	belkskes
	IPA	/bǽl̥kskʲe/	/bǽl̥kskʲen/	/bǽl̥kskʲes/	/bǽl̥kskʲez/
dat.	sjrif	balk		belk
	IPA	/bál̥k/	/bálg/	/bǽl̥kʲ/	/bǽlgʲ/

[1]

bewirk

• Algemein Gesjreve Limbörgs: balk

Fins: palkki Frans: poutre v Ieslandjs: viður m mv, bjálki(is:) m Ingels: beam(en:) Japans: 線(ja:)

Nederlandjs: balk(nl:) g Pruus: Balken m Spaans: perfil m Volapük: bem(vo:) Zweeds: bjälke g

balk g /balk/

1. balk

	inkelvaad	mieëvaad
nom.:	balk	balken
dim.:	balkje	balkjes