michzelf

michzelf /mɪç'z̥æ̀l̥f/ (liaison: /mɪç'z̥æ̀lv/)

1. (accusatief/datief/reflexief, iepersoean, inkelvaad) benaodrökdjen objeksvorm van ich

   Ich haw die kaertjes veur michzelf weggelag en noe zeen die kwiet.

Raod

Lèt op! Bakkes sjrief dit los vanein.

Aafbraeking

• mich-zelf

Samestèlling

• mich + zelf

michzelf /mɪç'z̥æ̀l̥f/ (liaison: /mɪç'z̥æ̀lv/)

1. (nominatief, ieëste persoean, inkelvaad) verwies trögk nao de spraeker of de sjriever zelf in 't óngerwerp

   Ich höb michzelf veróntsjöljig veur waat ich verkieërd gedaon höb.

Aafbraeking

• mich-zelf

Variaasje

• †michzellef

Samestèlling

• mich + zelf

• Ingels: myself^(en:)
• Nederlandjs: mezelf
• Zweeds: mig själva