Regnum Vetus Aegypti

Regnum Vetus est aevum intra millennium tertium a.C.n. (c. 2686–2181 a.C.n.), etiam Aetas Pyramidum et Aetas Aedificatorum Pyramidum appellatum, quia domum quartum amplectitur, cum Soris rex artem pyramidum aedificandarum perficeret, Pyramidesque Gizenses construerentur, Cheope, Chephrene, Mycerinoque regnantibus.^[1] Aegyptus suam summam civilizationem continuam attinuit, quod primum erat e tribus aevis quae regna appellabantur (quorum alia erant Regnum Medium et Regnum Novum) quae summam civilizationem in Valle Nilensi inferiori signigificant.

Nomen excogitatum est ab historicis saeculi duodevicensimi, et distinctio Regni Veteris et Aevi Dynastici Primi ab Aegyptis antiquis non agnoscerentur, quia ultimus Aevi Dynastici Primi rex cognatus in familia primorum duorum Regni Veteris regum erat, et praeterea caput regni, domicilium regale, Memphide (in urbe tum Ineb-Hedg appellata) manebat. Ratio prima quae separationem horum aevorum sustinet est magna architecturae commutatio cum effectibus magnorum aedificationis propositorum in societate et oeconomia Aegyptiis.^[2]

Regnum Vetus late putatur aevum a tertia domu usque ad sextam domum (2686–2181 a.C.n.). Domuum quartae, quintae, sextaeque indicia rara sunt, et scriptores rerum gestarum censent historiam illius aevi lapidibus scriptam ad verbum esse, plerumque architecturalem, quia solum per monumenta eorumque inscriptiones possunt eruditi veram historiam construere.^[1] Aegyptologi septimam octavamque domus, Memphide quoque habitantes, in Regno Vetere ponunt, quod continuam agnoscunt administrationem Memphide conditam. Cum Regnum Vetus aevum securitatis prosperitatisque internae esset, aevum antecessit tumultus defectionisque culturae, quod Aegyptologi Primum Aevum Medium appellant.^[3] Per Regnum Vetus, rex Aegypti (pharao appellatus solum in et post Regnum Novum) factus est deus vivus, qui in regnum dominabatur atque opera divitiasque eius subiectorum poterat.^[4]

Sub Tosorthro, primo tertiae domus Regni Veteris rege, regale Aegypti caput ad Memphidem motum est, ubi Tosorthros suum comitatum constituit. Novum aedificationis aevum Saqqara in regione coeptum est, eodem regnante. Imhotep, eius architectus principalis, exstructionem lapideam et notionem pyramidis, novae aedificationis formae in Pyramide Graduali visae, excogitavisse putatur.^[4] Regnum Vetus fortasse innotuit magno numero pyramidum illo tempore constructarum ut loci sepulturae regum Aegyptiorum. Quam ob causam, Regnum Vetus saepe Aetas Pyramidum appellatur.

Primus rex Regni Veteris fuit Tosorthros (aliquando inter 2691 et 2625 a.C.n.), conditor tertiae domus, qui Pyramidum Graduum in necropoli Saqqarana Memphide construi iussit. Alius homo magni momenti, Tosorthro regnante, fuit Imhotep, primus minister maximi momenti.

• Merit-Ptah
• Sepa (sacerdos)

• Bothmer, Bernard. 1974. Brief Guide to the Department of Egyptian and Classical Art. Brooklyni: Brooklyn Museum.
• Egyptian Art in the Age of the Pyramids. 1999. Catalogus exhibitionis. Novi Eboraci: Metropolitan Museum of Art. ISBN 0870999060.
• Malek, Jaromir. 1986. In the Shadow of the Pyramids: Egypt During the Old Kingdom. Normanniae: University of Oklahoma Press. ISBN 0806120274.
• Malek, Jaromir. 2003. The Old Kingdom (c. 2686–2160 a.C.n.). In The Oxford History of Ancient Egypt, ed. Ian Shaw. Oxoniae et Novi Eboraci: Oxford University Press. ISBN 9780192804587.
• Roebuck, Carl. 1966. The World of Ancient Times. Novi Eboraci: Scribner.

• The Fall of the Egyptian Old Kingdom. BBC History.
• Middle East on The Matrix: Egypt, The Old Kingdom. Photographemata multorum Regni Veteris locorum historicorum.
• Old Kingdom of Egypt. Aldokkan.