Septuaginta

Septuaginta, sive Vetus Testamentum Graece iuxta LXX interpretes^[1] (Graece Μετάφρασις τῶν ἑβδομήκοντα), est versio Graeca Veteris Testamenti, sic appellata a septuaginta duobus viris doctis qui traduntur eam scripsisse. Saeculo tertio a.C.n., rex Ptolemaeus II Philadelphus dicitur quaesisse a scribis Iudaicis conversionem eorum librorum sacrorum ut in Bibliothecam Alexandrinam concluderentur. Scribae dicuntur versiones easdem scripsisse in septuaginta duo diebus in conclavibus diversis diductae.

Origo conversio septuagintae est Veteris Testamenti pro translationibus Veteris Latinae, et fons, cum Biblia Hebraica, Bibliorum Vulgatorum. Ipsa autem translatione Sanctus Hieronymus Biblia Hebraica maxime consulebat, alia autem metaphrastae pro translationibus Latinis veterioribis Biblia Hebraica non crediderunt.

Canonem habet ampliorem veteris testamenti, cum libris I Maccabaeorum et II Maccabaeorum, et alii qui a Texto Masoretico excluduntur. Biblia fuerunt pro communitatibus Christianis primis, et versio haec citatur apud Novum Testamentum Graecum. Hac academici adhuc utuntur, cum textus Bibliorum forsitan 700 annis textui Masoretico antiquior repraesentat.

• Septuaginta (numerus)

• Luciano Canfora, Il viaggio di Aristea. Romae: Laterza, 1996. ISBN 88-420-4896-8

• Proiectum Titi (Graece)
• Septuaginta (Graece)
• Septuaginta (et NT) (Graece)