gentibus
|
gentibus dictio est in variis linguis: |
Formae affines
[+/-]Proprietates grammaticales
[+/-]| Forma | Modus flexurae | originis |
|---|---|---|
| gentibus | casus dativus pluralis | substantivi gēns |
| gentibus | casus ablativus pluralis | substantivi gēns |
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]API: /ˈgentibus/ (classice) - Syllabificatio phonetica: gen·ti·bus — morphologica: gent-ibus
Loci
[+/-]| Marcus Valerius Martialis 40-103 | ||||||||||||||||||||||
| antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas Romana
[+/-]
- Quod Flacco Varioque fuit summoque Maroni
- Maecenas, atavis regibus ortus eques,
- Gentibus et populis, hoc te mihi, Prisce Terenti,
- Fama fuisse loquax chartaque dicet anus
- Tu facis ingenium, tu, si quid posse videmur;
- Tu das ingenuae ius mihi pigritiae. —Epigrammata M. Valerii Martialis [1][2]
- ↑ 1.0 1.1 Marcus Valerius Martialis - Epigrammata. (Universitas Turicensis): Liber duodecimus. III — gentibus
- ↑ 2.0 2.1 Vicicitatio: gentibus.