Nivîskar, an jî bi zazakî û goranî: nûsker,[çavkanî hewce ye] di zimanê kurdî de, bi zaravayê kurmancî nivîskar ji wan kesana re tê gotin ku nivîsandin ji wan re bûye pîşe, herweha nivîsên wan çap bûne û hatine weşandin, yan jî meqale û gotar di kovar û rojnameyanm de dane weşandin. Di kurdî de ji van kesan re nivîsevan, nivîser û nûser jî tê gotin. Kesê kû berhemên xwe yên nivîskî, wekî pirtûkekê, gotar û nivîsên xwe her wek dirêj an jî bi kurtasî bi awayî wêjeyî an teknîkî, ava dike.gorî zagona mafên berhemên nivîskaran û her wekî din wênesaz, peykervan û hunermendên din parastî ye.
Nivîskarî, di roja me de bi beşî pêk tê. Yanî, minaq, nivîskarîya wêjeyî, Nivîskarîya Felsefî, Nivîskarîya zanistî û hwd, beş bi beş pêşketîya. Mirovên ku pirtûkan di nivîsênin in. Nivîskarî, bi gotinî bingihê xwe ji nivîsînê dihilde. Yanî, li Pênûs dan û hwd. Gotina nivîskarîyê bi serê bi tenê nin a. di temenê wê de gotina rewşenbîr weke kirdeyeka veşartî heya. rewşenbîrî, mirovê bizane û bi zanebûna xwe re li pêş a, ku karê bi zanebûn û gotinên xwe re rê şanî mirov bide na. Nivîskarî, ku mirov di qadakê de xwe birewşên kir yanî bibîr û zanebûn kir, hingî, li ser wê re nivîsandin a.
![[icon]](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/1/1c/Wiki_letter_w_cropped.svg/40px-Wiki_letter_w_cropped.svg.png){kind=small}
