ve-

 Binêre herwiha: ve, vê, -ve, û -vê-

ve-

1. Pêşgireka bi ramana dûr, der, bi hev an cardin.

   vebûn, vedan, vegerrandin, vegerrîn, vegêrran, veguhastin, vejandin, vejîn, veketin, vekirin, veman, vemirandin, vemirîn, veqetîn, veşartin, vexwarin, vexwendin, velîstin, veberanîn, vegevizîn, vekewandin, vehewandin, veciniqîn

• ber-
• da-
• hil-
• ra-

• ve
• -ve

Hevrehên kurmancî vajî, ve û -ve, soranî ـه‌وه‎ (-ewe) û ـوە‎ (we-), zazakî a- û we-, hewramî ئەۋە-‎ (ewe- /eʋe/), farisiya kevn 𐎠𐎱 (a-p /epe/), sanskrîtî अप (epe), yûnaniya kevn ἀπύ (epû), latînî ab-, almanî ab û ab-, swêdî av û av-, îngilîzî of û off, hemû ji proto-hindûewropî *h₂epo; ji formeke berê *ebaj, hevreha partî 'b'c (ebaj), farisiya navîn 'b'c (ebaz), farisî باز‎ (baz) û وا‎ (va).