banî

• IPA^(kilîd): /bɑːˈniː/
• Deng (Bidlîs)^ⓘ

banî

1. bilind, bala, berz, jorîn

   çiyayên banî

   Te li banî jî mêzand?

• kurdî-erebî: بانى‎

• panî

• banîtî

• xwar

banî nêr

1. evrazî, berjorî

   banî ketin (hewa ketin, hilketin)

2. çiya, gir
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

banî mê

1. seroka dewletekê
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. xatûn, qiralîçe, melîke, şabanî, sitî,
   jina ku ta mirinê seroka dewleta xwe ye
   (bi taybetî ya ku serokatiya xwe ji bavê xwe yan dayika xwe wergirtiye

   Navê baniya Brîtanyayê Elîzabeth e.

3. jina paşayekî
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
4. jina di nav komekê de ji hemûyan bedewtir yan bihagirantir

   Madonna baniya hunermendan têt hesibandin.

5. xanim, hirmet, (jina) rêzdar, (jina) birêz, (jina) hêja,
   peyvek rêzgirtinê ye bo jinan û keçan

   Birêz û baniyên bihagiran, hûn bi xêr hatin!

• kurdî-erebî: بانى‎

• banû

Hevreha din ya kurmancî kebanî, farisî بانو‎, pehlewî banûg, têkilî -van, payîn ji zimanên îranî.

banî

1. (deng, gazî, hewar) Binêre bang.

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	banî	banî
Îzafe	baniya	baniyên
Çemandî	baniyê	baniyan
Nîşandera çemandî	wê baniyê	wan baniyan
Bangkirin	baniyê	baniyino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	baniyek	baniyin
Îzafe	baniyeke	baniyine
Çemandî	baniyekê	baniyinan

banî

1. banî, zozan^[1]
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)