nola

nola

1. Wek, mîna, şibî, fena, eynî,
   Peyvikek rêzimanî ye bo diyarkirina hevşibiyê, hevdemiyê, hevahengiyê, hêzê yan hîkariyê.

   Daçekek e bo diyarkirina ku hin tişt bi hin taybetmendiyên xwe ve yek in yan nêzî hev in.

   Mirov û heywan ne nola hev in.

   Daçekek e bo diyarkirina ku hin tişt mînak ango nimûne ne ji tiştekî.

   Ew li gelek welatan gerriyaye, nola Elmanya, Frensa, Swêd û .

2. Daçekek e bo diyarkirina sedemê.

   Nola hûn jî dizanin, ez ne li malê bûm.

3. Gek e bo diyarkirina çawaniyê.

   Nola dixwazî, bike. (Tu çawan bixwazî, wisan bike.)

4. Girêdekek e li şûna bi awayê ku.

   Gelo her tişt nola ku hatiye gotin rast e?

5. Eynî tiştekê/î yan kesekê/î.

   Ew jî tam nola birayê xwe ye.

   Bi taybetmendiya tiştekê/î yan kesekê/î de.

6. Nola kesek kurd, ez vê neheqiyê li gelê xwe qebûl nakim.
   (Di rastiya xwe de ev hevok dikare bi sê awayan bêt têgihiştin

   [1] Ji ber ku ez kurd im, ez vê neheqiyê qebûl nakim.
   [2] Mîna ku çawan kurd neheqiya li kurdan qebûl nakin, ez jî neheqiya li gelê xwe [em bibêjin: gelê ereb] qebûl nakim.
   [3] Kurd neheqiyê qebûl dikin lê ez na.)

7. Di dema tiştekê/î de.

   Nola zarrok, me pirr dilîst. (Dema em zarrok bûn, me pirr dilîst.)

• nolanî
• notla
• notlanî

Herwiha nora, nota, notira; ji nû + -tir. Anku ne ew lê jê nûtir.