ნაქონსავანის პროვინცია

პროვინცია
ნაქონსავანის პროვინცია ტაი. นครสวรรค์
დროშა გერბი เมืองสี่แคว แห่มังกร พักผ่อนบึงบอระเพ็ด ปลารสเด็ดปากน้ำโพ
ქვეყანა	ტაილანდი
ადმ. ცენტრი	Nakhon Sawan
შიდა დაყოფა	Mueang Nakhon Sawan, Krok Phra, Chum Saeng, Nong Bua, Banphot Phisai, Kao Liao, Takhli, Tha Tako, Phaisali, Phayuha Khiri, Lat Yao, Tak Fa, Mae Wong, Mae Poen და Chum Ta Bong
კოორდინატები	15°41′26″ ჩ. გ. 100°06′50″ ა. გ. / 15.69056° ჩ. გ. 100.11389° ა. გ. / 15.69056; 100.11389
ფართობი	9 598 კმ²
მოსახლეობა	1 063 964 კაცი (2018)
სიმჭიდროვე	111 კაცი/კმ²
სასაათო სარტყელი	UTC+7
სატელეფონო კოდი	056
საფოსტო ინდექსი	60
ოფიციალური საიტი	nakhonsawan.go.th
ნაქონსავანის პროვინცია ვიკისაწყობში

ნაქონსავანი ( ტაი. นครสวรรค์) — ტაილანდის სამოცდათექვსმეტი პროვინციიდან ( ჩანვატი ) ერთ-ერთი. ის მდებარეობს ტაილანდის ქვედა ჩრდილოეთ ნაწილში. ნაქონსავანის მეზობელი პროვინციებია (ჩრდილოეთიდან საათის ისრის მიმართულებით) კამფაენგ ფეტი, ფიჩიტი, ფეტჩაბუნი, ლოპბური, სინგ ბური, ჩაი ნატი, უთაი თან და ტაკი .

სიტყვა ნაქონი სანსკრიტული სიტყვა ნაგარადან წარმოიშვა და ნიშნავს " ქალაქს ". სიტყვა სავანი სანსკრიტული სვარგადან მომდინარეობს და ნიშნავს " სამოთხეს ". შესაბამისად, პროვინციის სახელი სიტყვასიტყვით ნიშნავს ,,ცათა ქალაქს" ან ,,ზეციურ ქალაქს".

ნახონ სავანის პროვინცია დაარქივებული 2019-09-21 საიტზე Wayback Machine. ქალაქი იყო დვარავატის ეპოქიდან. სუხოტის სამეფოს შემადგენლობაში ყოფნისას მას ერქვა მუეანგ ფრა ბანიგ, რომელიც სუხოტაის სამხრეთ სასაზღვრო ქალაქს წარმოადგენდა. მოგვიანებით აიუტაიას სამეფოში იგი მნიშვნელოვანი სავაჭრო ცენტრი იყო ჩრდილოეთით მდებარე ორ მთავარ მდინარეზე მდებარეობის გამო. ეს ასევე იყო ბირმული ჯარების შეკრების ადგილი, სანამ აიუტაიას თავს დაესხმებოდნენ. მეფე ტაკსინ დიდის დროს, ფრა ბანგი გახდა სიამური სამხედრო ბაზა, რომლის შექმნის მიზანიც ბირმელების თავდასხმის თავიდან აცილება იყო.

როდესაც მეფე მონგკუტმა ბრიტანეთთან ბოურინგის ხელშეკრულება გააფორმა, ნაქონსავანის განვითარება დაიწყო. პროვინცია გახდა ბრინჯითა და ტიკებით ვაჭრობის მთავარი ცენტრი. ამასთან, ჩრდილოეთ სარკინიგზო ხაზის გახსნამ 1922 წელს, ასევე ეკონომიკურმა კრიზისმა 1932 წლის რევოლუციამდე და ბოლოს 1950 წელს დეჟატიონგეს ხიდისა და ფალონიოტის საავტომობილო გზის გახსნამ წყლით გადაადგილების მნიშვნელობა მკვეთრად შეამცირა, რის გამოც შემცირდა ნაქონსავანის მნიშვნელობაც.

1895 წელს მეფე ჩულალონგკორნმა თესაფიბალის ადმინისტრაციული რეფორმა შემოიღო, რომლის თანახმადაც ნაქონსავანი მონთონ ნაქონსავანის ნაწილი გახდა.

მე –3 არმიის მე –4 ქვეითი პოლკი მდებარეობს ნახონ სავანში. იგი პასუხისმგებელია ბირმასთან ჩრდილო-დასავლეთის საზღვრის დაცვაზე, ჩრდილოეთიდან მაე ჰონგ სონიდან სამხრეთით ყანჩანაბურამდე.

მდინარეები პინგი და ნანი ქალაქ ნაქონსავანის მახლობლად ერთმანეთს უერთდებიან და წარმოქმნიან მდინარე ჩაო ფრაიას . მაე ვონგის ეროვნული პარკი ხამფაენგ ფეტის პროვინციის საზღვარზე შეიქმნა 1987 წელს მაე ვონგ მაე პოენის ჯუნგლების შენარჩუნების მიზნით.

ბუენგ-ბორაფეთი არის ყველაზე დიდი მტკნარი წყლის ჭაობი ტაილანდში, რომლის ფართობიც საერთო ჯამში 212 კვ. კმ.-ია . ჭაობი უშუალოდ მდებარეობს ქალაქ ნახონ სავანის აღმოსავლეთით და ვრცელდება თატაკოსა და ჩუმ საენგის რაიონებში. ზამთრის თვეებში ბევრი ბატისნაირი მიდის ამ ტერიტორიაზე გამოსაზამთრებლად. ჭაობის ნაწილი, 106 კვ.კმ. დაცული ტერიტორიაა, სადაც ნადირობა აკრძალულია. ^[1]

პროვინცია დაყოფილია 15 ოლქად ( ამფო ). ეს ოლქები თავის მხრივ იყოფა 130 ქვე-ოლქად ( ტამბიონი ) და 1 328 სოფლად ( მუბანი ).

2019 წლის 26 ნოემბრისთვის არსებობს  : ერთი ნახონ სავანის პროვინციის ადმინისტრაციული ორგანიზაცია (ონგკან ბორიჰან სუან ჩანგვატ) და 21 მუნიციპალური (თესაბან) რეგიონი პროვინციაში.^[2]

ნახონ სავანი მდებარეობს 1 მარშრუტზე ( ფაჰონიათინის გზა ), რომელიც გადის ბანგკოკიდან აიუთჰაიასა და სარაბურის მიმართულებით, ნაქონ სავანზე გავლის შემდეგ კი გრძელდება კამპენგ პეტით, ლამპანგით და ჩიანგ რაიით მანამ სანამ მიაღწევს ბირმას მაი საიში . აქედან 117-ე მარშრუტი მიემართება ჩრდილოეთით ფიცანულოკისკენ, ხოლო 225-ე მარშრუტი აღმოსავლეთით ჩაიაფუმამდე .

ნაქონსავანს აქვს სადგური, ნახონ სავანის რკინიგზის სადგური, რომელიც მდებარეობს ტაილანდის სახელმწიფო რკინიგზის ჩრდილოეთ ხაზზე. სადგური მდინარის აღმოსავლეთ მხარესაა, ქალაქის დასავლეთ ნაწილის მოპირდაპირე მხარეს.

ნაქონსავანს ემსახურება ნახონ სავანის აეროპორტი . ^[3]

სავანპრაჩარაკის საავადმყოფო არის პროვინციის მთავარი საავადმყოფო.

ჯანმრთელობა	Განათლება	დასაქმება	შემოსავალი
58	43	47	29
საცხოვრებელი	ოჯახი	ტრანსპორტი	Მონაწილეობა
37	42	52	56

2003 წლიდან, გაეროს განვითარების პროგრამამ (UNDP) ტაილანდში პროგრესი განიცადა. აქ ადამიანის გავითარება ქვე-ეროვნულ დონეზე ხდება, რომელიც მოიცავს ადამიანის განვითარების რვავე ძირითად სფეროს. ეკონომიკური და სოციალური განვითარების ეროვნულმა საბჭომ ცალკეულ პროვინციების განვითარებაზე (NESDB) პასუხისმგებლობა 2017 წლიდან აიღო.^[4]

1. ↑ დაარქივებული ასლი. დაარქივებულია ორიგინალიდან — 2011-10-11. ციტირების თარიღი: 2020-11-08.
2. ↑ รายงานสถิติจำนวนประชากรและบ้านประจำปี พ.ศ.2561" დაარქივებული 2020-06-21 საიტზე Wayback Machine. " [Statistics, population and house statistics for the year 2018]. Registration Office Department of the Interior, Ministry of the Interior (in Thai). 31 December 2018. Retrieved 20 June 2019.
3. ↑ Nakhon Sawan Airport. OurAirports. ციტირების თარიღი: 4 February 2013.
4. ↑ Human achievement index 2017 by National Economic and Social Development Board (NESDB), pages 1-40, maps 1-9, retrieved 14 September 2019, ISBN 978-974-9769-33-1

ხ • გ • რ ტაილანდის ადმინისტრაციული დაყოფა ჩრდილოეთი ჩიანგმაი ჩიანგრაი ლამპანგი ლამფუნი მეჰონგსონი ნანი ფაიაუ ფრე უტარადიტი ისანი ამნატჩარენი ბენგკანი ბურირამი ჩაიიაფუმი კალასინი ქონკენი ლეი მაჰასარაქამი მუკდაჰანი ნაქონფანომი ნაქონრატჩასიმა ნონგბუალამფუ ნონგქაი როიეტი საკონ-ნაქონი სისაკეტი სურინი უბონრატჩათანი უდონთანი იასოთონი ცენტრალური ანგთონგი ჩაინატი კამფენგფეტი ლოპბური ნაქონ-ნაიოკი ნაქონპათომი ნაქონსავანი ნონთაბური პათუმთანი ფეტჩაბუნი ფიჩიტი ფიტსანულოკი აიუთაია სამუტპრაკანი სამუტსაქონი სამუნგსონგქარამი სარაბური სინგბური სუქოტაი სუფანბური უთაითანი აღმოსავლეთი ჩაჩენგსაო ჩანთაბური ჩონბური პრაჩინბური რაიონგი საკეო ტრატი დასავლეთი კანჩანაბური ფეტჩაბური პრაჩუაპქირიქანი რატჩაბური ტაკი სამხრეთი ჩუმფონი კრაბი ნაქონსითამარატი ნარათივატი პატანი ფანგნგა ფათალუნგი ფუკეტი რანონგი სატუნი სონგქალა სურატ-თანი ტრანგი იალა