Nafnháttarmerki

Nafnháttarmerkið (skammstafað sem nhm.) er einfaldasti orðflokkurinn,^[1] en eina orðið í honum er óbeygjanlega smáorðið „að“^[2][3] á undan sögn í nafnhætti (til dæmis „að tala“, „að lesa“) en þaðan kemur einmitt nafn orðflokksins. Nafnháttarmerki eru hvorki notuð á eftir núþálegu sögnunum „munu“, „skulu“, „mega“ og „vilja“^[4] (til dæmis ég skal koma) né í samhliða upptalningu í síðari lið eða liðum^[4] (hann kann hvorki að lesa né skrifa, hún var góð að reikna og skrifa). Sagnir eru oft í nafnhætti þó að nafnháttarmerkið sé ekki til staðar.^[3]

Orðið „að“ er ekki alltaf nafnháttarmerki-^[5][6] en það getur til dæmis verið atviksorð, forsetning og samtenging. Sjá greinina um orðið „að“.

• Mig langar að koma.
• Ég kann ekki að tala latínu.
• Hann hefði langað að fara, ef það væri ekki þegar búið að loka búðinni.

• Björn Guðfinnson (án árs). Íslensk málfræði. Námsgagnastofnun.

1. ↑ http://nemendur.khi.is/jonsjoha/nhm.htm Geymt 15 febrúar 2005 í Wayback Machine „Nafnháttarmerki er einfaldasti orðflokkurinn.“
2. ↑ [www.nams.is/midbjorg/malvisi/gott_malvisi.ppt 1 Gott að vita ...um málvísi og málnotkun, Nafnháttarmerki og upphrópun] eftir Svanhildi Kr. Sverrisdóttur
3. ↑ ^{3,0 3,1} Óbeygð orð á Ismal^{[óvirkur tengill]} Nafnháttarmerki
4. ↑ ^{4,0 4,1} orðið „að“ á www.snöru.is
5. ↑ Smáorð- Nafnháttarmerki (neðst) á vef www.heidarskola.is
6. ↑ Smáorð^{[óvirkur tengill]}- Nafnháttarmerki (neðst) á vef www.foldaskola.is

Wikibækur eru með efni sem tengist Nafnháttarmerki.

Wikiorðabókin er með skilgreiningu á orðinu Nafnháttarmerki.

• Óbeygð orð.
• Nafnháttarmerki. Geymt 15 febrúar 2005 í Wayback Machine
• Smáorð.