ætt

Íslenska

ætt (kvenkyn); sterk beyging

[1] [[]]

[2] líffræði: ættbálkur, undirheiti ættkvíslarinnar

[3] málfræði: hópur tungumála

Orðtök, orðasambönd

af góðum ættum

eiga ættir að rekja til (að vera afkomandi)

valdamikil ætt

eitthvað gengur í ættir (erfa eitthvað eftir einhvern)

eitthvað liggur í ættinni

vera í ætt við einhvern (að vera skyldur einhverjum)

Sjá einnig, samanber

ættadeila, ættaður, ættarfjölskylda, ættarkuml, ættarmeiður, ættarmót, ættarnafn, ættarsaga, ættbálkur, ætterni, ættfaðir, ættgengi, ættgengur, ættgöfgi, ættgöfugur, ættingi, ættjarðarást, ættjarðarljóð, ættjarðarvinur, ættjörð, ættkvísl, ættland, ættleggur, ættleiða, ættleiðing, ættleri, ættliður, ættmenni, ættsmár, ættstofn, ættstór

Tilvísun

„Ætt“ er grein sem finna má á Wikipediu.
Icelandic Online Dictionary and Readings „ætt “

Norska

ætt (karlkyn) (kvenkyn)

ætt