Հին Յունարէն

Ուիքիփետիայի՝ ազատ հանրագիտարանի կողմէն Ուշադրութի՛ւն, այս յօդուածը աղբիւրներու կարիք ունի։ Դուք կրնաք օգնել ծրագիրին՝ տեղադրուած տեղեկութիւններուն հաւաստիութիւնը գտնելով վստահելի աղբիւրներու մէջ եւ այդ աղբիւրները յղումներու տեսքով աւելցնելով յօդուածին մէջ։ Չհիմնաւորուած աղբիւրները ենթակայ են հեռացման։

Template loop detected: Կաղապար:Տեղեկաքարտ Լեզու Հին յունարէն (յուն․՝ αρχαία ελληνική γλώσσα), հնդեւրոպական լեզուախմբի լեզու, յունարէնի նախնին, որը տարածուած է յունական մարդաշխարին մէջ մ.թ.ա. 2 հազարամեակէն մինչեւ մ. թ. V դար։

Կառանձնացուի՛ն լեզուի զարգացման տարբեր ժամանակահատուածներ՝ նախայունարէն (XX-XVII դարեր մ.թ.ա.), միկեներէն (XVI-XII դարեր մ.թ.ա.), պոստմիկեներէն (XI-IX դարեր մ.թ.ա.), յնամենի (VIII-VI դարեր մ.թ.ա.), դասական (V-IV դարեր մ.թ.ա.), յելենիստական (III դար մ.թ.ա. - IV դար մ.թ.ա.)։ Լեզուի զարգացման ամէն աստիճանին եղաց են զգալիօրէն տարբերուող բարբառներ։ Հին յունարէնը Պտղոմեոսի, Հոմերոսի եւ այլ դասական յոյն գրողների լեզուն էղաց էր։

Միջին դարերու ընթացքին թարցած է Բիւզանդական Կայսրութեան գրական լեզուն, դասականի կարգավիճակ է ստացել Արեւելեան Եւրոպայի մէջ։ Վերածննդի ժամանակ եւ ազդել է նոր յունարէնի - կաֆարեւուսայի զարգացմանը։