Տուրնե
| Քաղաք | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Տուրնե | |||||
| Tournai | |||||
| |||||
 Տուրների պատմական կենտրոն | |||||
| Երկիր |  Բելգիա | ||||
| Տարածաշրջան | Վալոնիա | ||||
| Լեզվական համայնք | Ֆրանսախոս համայնք | ||||
| Նահանգ | Էնո | ||||
| Քաղաքապետ | Քրիստիան Մասսի | ||||
| Առաջին հիշատակում | 3-րդ դար | ||||
| Մակերես | 213,75 կմ² | ||||
| ԲԾՄ | 24 մետր | ||||
| Պաշտոնական լեզու | ֆրանսերեն | ||||
| Բնակչություն | ▲69 554 մարդ (հունվարի 1, 2018)[1] | ||||
| Խտություն | 325 մարդ/կմ² | ||||
| Ժամային գոտի | UTC+1, ամառը UTC+2 | ||||
| Հեռախոսային կոդ | +32 069 | ||||
| Փոստային դասիչ | 7500—7548 | ||||
| Պաշտոնական կայք | tournai.be | ||||
| |||||
Տուրնե (ֆր.՝ Tournai, հոլ.՝ Doornik, պիկարդ.՝ Tornai, լատին․՝ Tornacum), քաղաք Բելգիայի Թագավորության Վալոնիայի տարածաշրջանի[2] Էնո նահանգում, մայրաքաղաք Բրյուսելից 85 կմ հարավ-արևմուտք։ Ֆրանսախոս Տուրնեն մտնում է ֆրանկո-բելգիական Մեծ Լիլ ագլոմերացիայի մեջ։ Բնակչությունը՝ ▲69 554 մարդ (հունվարի 1, 2018)[1]։
Պատմություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Տուրնեն համարվում է Բելգիայի հնագույն քաղաքը, քանի որ բավականին հաճախ է հիշատակվում հռոմեացի պատմիչների կողմից։ 5-րդ դարից այն սալիական ֆրանկների կենտրոններից մեկը և Մերովինգների դինաստիայի մի շարք արքաների մայրաքաղաքն էր․ մոտավորապես 466 թվականին այստեղ ծնվել է նրանցից ամենահզորներից մեկը՝ Քլոդվիգ I-ը։ Նրա հոր՝ Քիլդերիկոսի գերեզմանը պատահաբար բացվել է 1653 թվականին եկեղեցիներից մեկում։ 6-րդ դարում Տուրնեն եպիսկոպոսի նստավայրն է։
Վերջին հարյուրամյակում Տուրնեն հաճախ է փոխել տերերին։ 860-ականներից մինչ 12-րդ դարը քաղաքի իշխանությունը պատկանում էր Ֆլանդրիայի դքսերին։ Դրանից հետո այն ընդգրկվել է արքայական կալվածքի կազմում, բայց Փարիզից հեռավորությունը թույլ էր տալիս քաղաքացիներին ինքնուրույն կազմակերպել վերջինիս ղեկավարությունը։
1513-1518 թվականներին այն օկուպացվել է անգլիացի թագավոր Հենրի VIII-ի կողմից, դրանից 3 տարի հետո կայսր Կառլոս V-ը, որն այն միավորել է հաբսբուրգյան Նիդերլանդներին։
1543 թվականին Տուրնեում տարածվեց կալվինականությունըը, և Նիդերլանդական հեղափոխության տարիներին քաղաքացիները անցել են ապստամբերի կողմը։ Երբ իշխանուհի Քրիստինա դե Լյալենը իսպանացիներից թաքնվելու նպատակով փակվել է քաղաքում, բնակավայրը Ալեսսանդրո Ֆարնեզեի ուժերով գրավվել է։
Ֆրանսիացիներն մեկ անգամ չէ, որ փորձ են արել վերադարձնել Տուրնեն։ 1667 թվականին Լյուդովիկոս XIV-ը գրավեց քաղաքն ու Սեբաստիան Լը Պրետր դը Վոբանին հանձնարարեց ամրապնդել քաղաքը, սակայն 1713 թվականին Ուտրեխտի հաշտության պայմանագրի պահանջով։ Տուրնեն ֆրանսիացիներին է դարձել 1745-1748 և 1794-1814 թվականներին։
Քաղաքի գլխավոր տեսարժան վայրը Աստվածամոր տաճարն է, 11-12-րդ դարերի սիմետրիկ բազիլիկ եկեղեցին։
Հայտնի տուրնեցիներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Ժիլ Լի Մյուիզի, ֆրանսիացի տարեգիր և բանաստեղծ (13-րդ դար),
- Ռոգիր վան դեր Վեյդեն, ֆլամանդացի գեղանկարիչ (15-րդ դար),
- Ժակ Դարե, ֆլամանդացի գեղանկարիչ (15-րդ դար),
- Պիեր դը լա Ռյու, ֆրանկո-ֆլամանդացի կոմպոզիտոր (15-րդ դար),
- Պերկին Ուեբեկ (1474—1499), ինքնակոչ, իրեն ներկայացրել է որպես Անգլիայի արքա Էդուարդ IV-ի որդի,
- Լուիզա Ֆրանսուազա Բուրբոնացի, Լյուդովիկոս XIV-ի և նրա սիրուհի Դը Մոնտեսպանի ապորինի աղջիկը
- Լուի Գալլե, գեղանկարիչ (1810—1887)
- Ժան Բատիստ Մոենս, ֆիլատելիստ (1833—1908)
- Ժորժ Ռոդենբախ, բանաստեղծ և գրող (1855—1898)
- Քսավյե դը Գեյտեր, ճարտարապետ (ծննդ․ 1957)
- Ժան Ֆրանսուա դը լը Մոտտ, նկարիչ (1625—1685)։
Ծանոթագրություններ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը] | Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Տուրնե» հոդվածին։ |
| ||||||||||||||||||||||||
