Սվաներեն
Արտաքին տեսք
Սվաներեն ლუშნუ ნინ | |
---|---|
Տեսակ | լեզու և կենդանի լեզու |
Ենթադաս | քարթվելական լեզուներ[1] |
Երկրներ | Վրաստան |
Շրջաններ | Սվանեթ |
Խոսողների քանակ | 15 000 մարդ |
Լեզվակիրների թիվը | 30,000 (1997)[2] |
ՅՈՒՆԵՍԿՕ-ի լեզվի կարգավիճակ | ոչ նպաստավոր[3] |
Դասակարգում | Քարթվելական ընտանիք |
Գրերի համակարգ | գիր չունի |
IETF | sva |
ԳՕՍՏ 7.75–97 | սվս 585 |
ISO 639-1 | ― |
ISO 639-2 | ― |
ISO 639-3 | sva |
Քարթվելական լեզուների տարածվածությունը |
Սվաներեն (ինքնանվանումը՝ ლუშნუ ნინ lušnu nin, վրաց.՝ სვანური ენა svanuri ena), սվանների լեզու, պատկանում է քարթվելական կամ հարավ-կովկասյան լեզուների թվին։ Տարածված է Վրաստանի հյուսիս-արևմուտքում՝ Մեսթիայի և Լենթեխիի շրջաններում, որոնք միավորված են Սվանեթի պատմական շրջանում։ Խոսողների թիվը շուրջ 30,000 է։
Սվաներենը գիր չունի։ 19-րդ դարում կատարվել են առանձին փորձեր ստեղծելու սվաներենի համար գրեր, մասնավորապես 1864 թ. կիրիլյան այբուբենի հիման վրա, սակայն նորաստեղծ գրերը տարածում չեն ստացել։
Ծանոթագրություններ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
|
|