վերջերգ
Արտաքին տեսք
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [vɛɾˈd͡ʒɛɾɡ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ վեր•ջերգ
Գոյական
- երաժշտական ստեղծագործության (առավել, համանվագի, օպերայի և այլն) վերջաբան (երժշտ․) ◆ Վերջերգի եզրափակիչ մասը լավատեսական է։ (Մամուլ)
- չափական ստեղծագործության վերջին երգ, վերջաբանը (գրկն․)
- առհասարակ, վերջաբան
- վերջ, ավարտ (փխբ․)
Հոմանիշներ
[խմբագրել]- վերջերգություն, վերջաբան (երաժշտական ստեղծագործության վերջին, ավարտման մաս)
- վերջաբան, վերջերգություն (չափածո ստեղծագործության վերջին մասը)
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
[խմբագրել]Թարգմանություն
Ստուգաբանություն
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։