• ՄՀԱ՝ [hy], [nɑ]

վանկեր՝ նա 

անձնական և ցուցական դերանվան եզակի դեմք, ցույց է տալիս խոսքի առարկան, որ նախորդ հատվածում կամ շարունակության մեջ արտահայտված է եզակի թվով, գոյականով կամ գոյականաբար գործածված որևէ այլ խոսքի մասի պատկանող բառով

անի, անիկա, ան, նե (իգական սեռի համար)

• նա ինքը - հենց ինքը, նույն ինքը

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։