• ՄՀԱ՝ [hɑˈt͡ʃɑχ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ յաճախ

վանկեր՝ հա•ճախ 

Հավանաբար կազմված է աճ արմատից՝ յ- նախածանցով և -ախ վերջածանցով (ըստ Մեյեի)։

1. հաճախակի հանդիպող

1. (հնց․) շատ անգամ կրկնվող, հաճախակի

• հաճախակի, հաճախադեպ, ստեպ, շատ, հաճախաբար, հաճախապես, բազմիցս, շատիցս, (հնց․)՝ ճիճն, կաոկոտ, (բրբ․)՝ իժիր

• հազվադեպ
• երբեմն

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։