• ՄՀԱ՝ [ʒptɑl]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ժ(ը)պ•տալ 

1. ժպիտով այս կամ այն զգացմունքն արտահայտել, երեսին ժպիտ խաղացնել
2. ժպիտով հավանություն՝ գոհունակություն՝ հաճություն արտահայտել
3. (փխբ․) նպաստել, նպաստավոր՝ բարեհաջող լինել, հաջողություն բերել ◆ Հանգամանքները ժպտացին նրան և նա որոշ հարստության տեր դարձավ (Լ. Բուսենար)
4. (փխբ․) ցանկություններին՝ ձգտումներին համապատասխանել, ախորժելի՝ դուրեկան՝ հաճելի լինել
5. (փխբ․) պայծառ՝ դուրեկան՝ հաճելի լինել, պարզ՝ ջինջ լինել
6. (փխբ․) փայլել, շողշողալ, ճաճանչել ◆ Ժպտում են աստղերը
7. (փխբ․) ուրախ՝ երջանիկ լինել ◆ Կյանքը ժպտում է
8. (փխբ․) պայծառ կերպով երևալ՝ ցոլալ ◆ Սարեր ու ձորեր իրար երեսին նայում են, ժպտում ամպի մշուշով (Վ. Միրաքյան)
9. (փխբ․) պայծառ կերպով երևալ՝ ցոլալ ◆ Սարեր ու ձորեր իրար երեսին նայում են, ժպտում ամպի մշուշով (Վ. Միրաքյան)
10. (փխբ․) վառ գույներով պարզվել՝ բացվել՝ տարածվել ◆ Հազար գույներով, հազար-հազար ցեղ ժպտում են նրանք ու բուրում այնտեղ (Հ. Թումանյան)

1. խնդալ, ժմնել, ժպիտ անցնել, ժպիտ վազել, ժպիտ խաղալ, ժպիտը երեսից չիջնել,
2. տե՛ս քմծիծաղել
3. տե՛ս նպաստել
4. տե՛ս շողշողալ
5. տե՛ս ցոլալ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։