• ՄՀԱ՝ [zɾujt͡sʰ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ զ(ը)•րույց 

Թերևս բաղկացած է զր- այլուր անծանոթ արմատից՝ -ոյց մասնիկով, զր-ի համար զուգահեռների որոնման փորձերը հավաստի չեն։

1. (նորբ․) ավանդազրույց, լեգենդ

1. խոսակցություն, գործնական կամ մտերմական ասուլիս
2. հրապարակային հաղորդում՝ դասախոսություն՝ մտքերի փոխանակությամբ և հարց ու պատասխանով
3. ավանդություն, պատմական կամ առասպելական բնույթի ժողովրդական բանավոր ստեղծագործություն
4. (գրկն․) նկարագրական, պատմողական, խրատական բնույթի ոչ մեծ ծավալի չափածո կամ արձակ երկ, որի նյութը հաճախ առնված է ժողովրդական բանահյուսությունից
5. վիպերգական երկերում պատմելու եղանակ, երբ պատմությունն արվում է հերոսներից մեկի անունից, նրան բնորոշ լեզվով և ոճով

1. ավանդություն, ավանդազրույց, ասք, պատմազրույց, առասպել
2. խոսակցություն, խոսք, զրուցակցություն, զրուցատրություն, ասուլիս

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

• Ջրբաշյան Է․Մ․, Մախչանյան Հ․Մ․, Գրականագիտական բառարան (2-րդ լրաց․ և վերամշ․ հրատ․) (Լույս), Երևան, 1980 — 352 էջ։
• Լ․ Տիմոֆեև, Ն․ Վենգրով, Գրականագիտական տերմինների համառոտ բառարան (Հայպետուսմանհրատ), Երևան, 1957 — 247 էջ։
• Ալինա Մուրադյան, Նորածանոթ բառերի բացատրական բառարան (Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարան), Երևան, 2006 — 60 էջ։