Georgišćina
| kraje | Georgiska, Armenska, Azerbajdźan, Ruska | |
| rěčnicy | 4 miliony | |
| znamjenja a klasifikacija | ||
|---|---|---|
| klasifikacija | južnokawkaske rěče
| |
| družina pisma | georgiski alfabet | |
| oficielny status | ||
| hamtska rěč | Georgiska | |
| rěčne kody | ||
| ISO 639-1: |
ka | |
| ISO 639-2: | (B) geo | (T) kat |
| ISO 639-3 (SIL): | ||
| wikipedija | ||
Georgišćina (zestarjene gruzišćina; georgisce ქართული ენა / kartuli ena) je najwjetša z južnokawkaskich rěčow a hamtska rěč w Georgiskej. Wona rěči so wot někak štyrjoch milionow ludźi[1], nimo Georgiskeje tež w susodnych krajach kaž Armenskej, Azerbajdźanje a Ruskej. Wona je přiwuzna jeničce z třomi druhimi južnokawkaskimi rěčemi a njesłuša do žaneje wot wulkich rěčnych skupinow.
W georgiskej rěči njeje žadyn gramatiski genus a substantiwy nimaja ani postajeneho ani njepostajeneho artikla. Wona ma jenož pjeć wokaliskich, ale 28 konsonantiskich fonemow. Georgišćina ma sydom padow: nominatiw, datiw, genitiw, instrumental, adwerbial, wokatiw a ergatiw.
Georgišćina pisa so ze swójskim, georgiskim alfabetom.
Georgiske swójbne mjena skónča zwjetša na -šwili (starogeorgisce „dźěćo“, wuchodogeorgiske mjena) a -dze (starogeorgisce „syn“, zapadogeorgiske mjena).
Literatura
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- Marine Bokhashvili: Einführung in die georgische Schrift. Hamburg, 2007.
- Lia Abuladze a Andreas Ludden: Lehrbuch der georgischen Sprache. Druhe wudaće. Hamburg, 2011.
- Michael Jelden: Deutsch-Georgisches Wörterbuch. Hamburg, 2001.
- Hammarström, Harald; Forkel, Robert; Haspelmath, Martin; Bank, Sebastian, eds. (2016), Georgian// Glottolog 2.7. Jena: Max Planck Institute for the Science of Human History
Nóžki
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Wotkaz
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Commons: Georgišćina – Zběrka wobrazow, widejow a awdiodatajow