Ximnasia

Este artigo precisa de máis fontes ou referencias que aparezan nunha publicación acreditada que poidan verificar o seu contido, como libros ou outras publicacións especializadas no tema. Por favor, axude mellorando este artigo. (Desde agosto de 2015.)

A ximnasia ou ximnástica^[1] é un deporte no que se executan secuencias de movementos que requiren forza, flexibilidade e axilidade.

A pesar do que se poida pensar, non foron os gregos os primeiros en coñecer e utilizar a mecanoterapia. Antes deles, os indios e os chineses practicaron o tratamento mecánico como o proba o Kung-Fu chinés. Os Brahmas apoderáronse deste método que mesturaron con certas fórmulas máxicas para que o pobo crese que a curación era debida ós deuses. Desde tempos moi remotos empréganse na China exercicios musculares asociados a inspiracións profundas para fortificar os músculos, facer que desaparezan os cambras, dores reumáticos, desviacións da columna vertebral etc. Na India o tratamento mecánico usado desde a antigüidade leva o nome de shamposing.

A palabra ximnasia aplicouse nun principio ó xogo dos atletas que corrían, saltaban, loitaban e guindaban o disco e a barra. Máis tarde, os recintos plantados de árbores ou os locais cubertos dedicados ós xogos atléticos foron o punto de cita de cantos querían cultivar a súa intelixencia e a súa forza.

Mentres que en Grecia os dorios, raza conquistadora e brutal, dedicábanse á Ximnástica con fins guerreiros, os atenienses buscaban naqueles exercicios a saúde do corpo e do espírito, a harmonía e a graza. Con todo, os xogos atléticos chegaron a ser monopolio de certos individuos que se exhibían ante a multitude como os acróbatas dos nosos días, o cal non era o mellor medio de soster a Ximnasia grega.

Os romanos da República dedicáronse con entusiasmo á marcha, á equitación e a outros exercicios ximnásticos. Non poucas veces, logo dun exercicio violento guindábanse ó Tíber coma os espartanos ó Eurotas. Plutarco refire que César conseguiu curarse unha neuralxia facendo que un escravo amasara os seus músculos. Con todo, os romanos non practicaron nunca a verdadeira Ximnástica, a de Atenas. Só tomaron de Grecia os exercicios nos circos, adaptando ó seu carácter cruel ós exercicios gregos e transformando así en combates de gladiadores os xogos dos atletas gregos.

A Idade Media non coñeceu a Ximnástica. Unicamente, algúns aristócratas continuaron exercitándose en xustas e torneos baixo o seu armadura de ferro, no que non se poden considerar exercicios ximnásticos.

O cristianismo, tan hostil á nudez corporal, nada fixo para realzar ou establecer os exercicios corporais. A verdadeira ximnástica foi defendida polos filósofos reformadores Lutero, Zwingli, Melanchton e Roussene.

A ximnasia moderna, regulada pola Fédération Internationale de Gymnastique ou FIG componse de seis disciplinas.

As disciplinas de rítmica e artística son as máis coñecidas por formar parte dos Xogos Olímpicos de verán. A modalidade de trampolín forma parte dos Xogos Olímpicos desde Xogos Olímpicos de Sydney 2000

A ximnasia xeral é unha disciplina na que participa xente de todas as idades en grupos desde 6 ata 150 ximnastas que executan coreografías de xeito sincronizado. Os grupos poden ser dun só xénero ou mixtos.

A ximnasia artística é aquela que por medio de movementos do corpo empregando cabeza, brazos e pernas crea unha forma de expresarse con música e ata cun acompañante e aparellos e componse de diferentes modalidades segundo as categorías masculina e feminina.

A ximnasia rítmica é unha disciplina na que só existe a modalidade feminina. Execútanse cinco rutinas con cinco aparellos diferentes: pelota, cinta, aro, mazas e corda. Os exercicios realízanse sobre un tapiz. Á hora de puntuar faise sobre un máximo de vinte puntos valorándose máis a estética que as acrobacias.

A ximnasia aeróbica, antes coñecida como aeróbic deportivo, é unha disciplina da ximnasia na que se executa unha rutina de entre 100 e 110 segundos con movementos de alta intensidade derivados do aeróbic tradicional ademais dunha serie de elementos de dificultade. Esta rutina debe demostrar movementos continuos, flexibilidade, forza e unha perfecta execución nos elementos de dificultade.

A ximnasia acrobática tamén coñecida como acro-sport é unha disciplina de grupo na que existen as modalidades de parella masculina, parella feminina, parella mixta, trío feminino e cuarteto masculino.

A disciplina de trampolín consiste de catro modalides: minitramp, dobre minitramp, trampolín e tumbling.