Racing Club de Ferrol

Este artigo precisa de máis fontes ou referencias que aparezan nunha publicación acreditada que poidan verificar o seu contido, como libros ou outras publicacións especializadas no tema. Por favor, axude mellorando este artigo. (Desde xuño de 2017.)

Racing de Ferrol
Nome	Racing Club de Ferrol, S.A.D.
Alcume(s)	Diaños verdes
Fundación	1919
Estadio	A Malata, Ferrol
Inauguración	1993
Capacidade	12.042
Presidente	Manuel Ansede[1]
Adestrador	Cristóbal Parralo
Liga	Segunda División
2023–24	10 º
Vestimenta	Adidas
Patrocinador	Estrella Galicia
Na rede
http://www.racingclubferrol.net/
Titular Alternativo

O Racing Club de Ferrol, S.A.D. é un club de fútbol da cidade de Ferrol, fundado en 1919 pola fusión do Racing Club e o Club Ferrol, dous dos equipos da cidade nesa época. Xoga actualmente na Segunda División tras conseguir o ascenso na tempada 2022/23.

Entre os seus maiores logros conta con tres campionatos galegos, un subcampionato da Copa do Rei en 1939, e un segundo posto na Segunda División en 1940. É o club que máis tempadas militou na Segunda División sen nunca xogar en Primeira (35).

• Racing Ferrol Foot-ball Club (1919–1941)
• Club Ferrol (1941–1972)
• Racing Club de Ferrol (1972–2001)
• Racing Club de Ferrol, S.A.D. (2001–presente)

Aínda que as primeiras noticias futbolísticas en Ferrol están datadas en novembro de 1892 e os primeiros clubs da cidade non se crearon até o verán de 1904, o Racing non viu a luz até a segunda metade do ano 1919. Foi por iniciativa de Manuel Fernández, coñecido como Cancela, un futbolista que quixo unir aos mellores xogadores dos distintos cadros da cidade para formar un club competitivo.^[2] Así, o 5 de outubro de 1919 fundouse o Racing Ferrol Foot-ball Club, pola fusión do Racing Club (formado no mes de xullo pola fusión do Jaime I F.C. e o Giralda F.C., equipos estes nacidos en 1912) e mais o Club Ferrol (cadro nacido en 1917 co nome de Círculo Rojo F.C. da man dun vigués que cursaba estudos en Ferrol chamado Fernando De Ponte). Foi admitido na Federación Galega de Fútbol na súa asemblea anual, celebrada en Vigo o 18 de outubro pero o 30 de novembro foi expulsado por non estar aínda inscrito no rexistro de asociacións nin contar con campo de seu,^[3] trámites estes que formalizaría nos meses seguintes para reingresar na federación.

O Racing empezou xogando en 1919 no Campo de Sport de Caranza e debutou na Serie B do extinto Campionato de Galicia na tempada 1920/21, logrando o ascenso á máxima categoría, a Serie A, ao remate da campaña 1922/23, cando xa xogaba no Campo do Inferniño, inaugurado en maio de 1921. Na tempada 1923/24 quedou subcampión galego tras o Celta de Vigo. Durante os anos seguintes experimentou unha imparábel progresión até proclamarse campión de Galicia na tempada 1928/29 (sen coñecer a derrota), logo de vencer ao Deportivo da Coruña no último partido do torneo rexional.^[4] Con esa vitoria o equipo puido xogar por primeira vez na súa historia a Copa do Rei, deixando na cuneta ao potente Alavés e sendo eliminado nos oitavos de final polo Athletic Club con polémicas arbitrais incluídas. Durante esas eliminatorias a prensa vasca deulle ao Racing o sobrenome de Diaños Verdes, pola grande impresión que os verdes deixaran en Vitoria e en Bilbao. No equipo verde, dirixido polo catalán José Planas, salientaban Gerardo Bilbao e Guillermo Gorostiza, que despois ficharían polo Athletic, o rioxano Alejandro (que anos despois xogaría no Atlético de Madrid), o lucense Silvosa, Pedro Basterrechea e o ferrolán Manuel Rivera, considerado como un dos mellores medios centros do fútbol galego de antes da guerra civil.

En 1928 creouse a Liga española de fútbol, e o Racing Club comezou a súa andaina no campionato nacional dentro do grupo galego de Terceira División (por entón, terceira categoría pura). Nas súas dúas primeiras tempadas, os ferroláns terminaron en primeira posición do seu grupo. En 1931/32 mesmo chegaron a xogar a fase de ascenso á Segunda División sendo eliminados polo C.D. Nacional madrileño. Finalmente conseguiron o ascenso ao termo da tempada 1933/34 cando a Real Federación Española de Fútbol ampliou a Segunda División a máis equipos. O Racing, no que xogaba xa o futuro internacional Juan Vázquez, só puido permanecer un ano nela, xa que terminou a tempada 1934/35 na última posición do seu grupo.

Durante a guerra civil española o fútbol oficial non se detivo en Galicia, e o Racing, con Planas como técnico, proclamouse vencedor do campionato galego nas tempadas 1937/38 e 1938/39 (esta última sen coñecer a derrota, superando con claridade ao Deportivo da Coruña). Grazas ao título desta última campaña conseguiu clasificarse para a Copa do Xeneralísimo 1939 no primeiro ano baixo esa denominación. Os estragos da guerra afectaron a moitos clubs, que renunciaron a participar polos custos ou porque se atopaban sen xogadores. O Racing eliminou a Real Sociedad en cuartos de final e o Baracaldo-Oriamendi nas semifinais.^[5]

O equipo conseguiu así chegar até a súa primeira final do torneo copeiro. O partido disputouse o 25 de xuño de 1939 no Estadio de Montjuïc (Barcelona), e o Racing de Ferrol caeu derrotado fronte ao Sevilla FC, que partía como claro favorito, por 6 a 2. Silvosa marcou os dous goles dos ferroláns, un deles de penalti.^[6] O once verde na cita foi o formado por: Alberty; Caliche, Moreno; Bertolí, Silvosa, Basterrechea; Lelé, Gallart, Barón, Edelmiro e Portugués.^[7][8]

Logo da final de Copa, o Racing de Ferrol (que dende xaneiro de 1941 pasara a denominarse por imperativo legal Club Ferrol) permaneceu catro tempadas en Segunda División desde o ano 1939 até 1943, e logo de forma ininterrompida desde 1944 até 1960, cando volveu descender á 3ª División. En 1952 o equipo ferrolán disputou por primeira vez na súa historia a liguiña de ascenso a Primeira División, aínda que non puido conseguir o seu obxectivo ao terminar en última posición de seis equipos.

En 1954, logo de varios anos sometido a un proceso de remodelación, o campo do Inferniño foi rebautizado co nome de estadio Manuel Rivera, en memoria do excelso futbolista falecido de maneira prematura. Ampliou capacidade, pasando de 3 000 a 8 000 localidades, e quedou convertido nun estadio con pista de atletismo e torre do Maratón.

En 1960 o club regresou, como queda dito, ao grupo galego de Terceira División. A pesar de ser o seu máximo dominador, gañando e goleando case sempre, o Racing caía nas fases de ascenso (Huelva, Rayo Vallecano, Abarán...) e non conseguiu o seu obxectivo até o ano 1966, con Satur Grech á fronte do banco, cando superou na rolda final á UE Sants barcelonesa no Camp Nou. O seu novo paso por Segunda durou nesta ocasión seis tempadas e o seu posto máis destacado foi unha cuarta posición na tempada 1968/69, a un só punto do ascenso, despois de 17 partidos consecutivos sen coñecer a derrota, case toda a 2ª volta en postos de ascenso e unha liña de oito triunfos seguidos. Por outra banda, en 1967 o equipo fíxose coa 22ª edición do Trofeo Teresa Herrera logo de eliminar ao Deportivo da Coruña na semifinal e superar por 3 a 0 ao Celta de Vigo na final. Nestes anos, os da presidencia de Ramón Sánchez Dopico, o Racing bateu récords en número de socios e milleiros de afeccionados enchían o estadio Manuel Rivera domingo tras domingo.

O Racing de Ferrol descendeu a Terceira en 1972 (ano no que deixou de chamarse Club Ferrol para pasar a titularse Racing Club de Ferrol, até hoxe) e os verdes non conseguiron regresar á división de prata até seis anos despois. En 1978 a Federación Española reestruturou todo o campionato profesional e introduciu entre a Segunda e a Terceira a Segunda División B (cos mellores equipos da Terceira da tempada 1976/77). Os ferroláns quedaron encadrados no grupo 1º desa Segunda B con rivais de toda a metade norte de España, e conseguiron o seu ascenso como campións da súa división. Con todo, só permaneceron unha tempada en Segunda, a 1978/79, ao terminar en última posición de 20 equipos.

Tras o seu descenso, o Racing de Ferrol atravesou unha grave crise deportiva e económica. O equipo chegou até a descender a Terceira División en 1984, obtendo a súa posición máis baixa en 1987 ao rozar os postos de descenso á división rexional. A estas crises sumouse unha mala xestión da directiva, que terminou coa inhabilitación do presidente da entidade, Vicente Bastida De la Calle, en 1983, polo famoso "caso Camilo". O club conseguiu regresar a Segunda B en 1988 e tamén en 1992, asentándose por completo nesa categoría a partir dese ano. En 1993 tivo lugar a inauguración do Campo da Malata.

En 1995 os ferroláns volveron loitar por subir, logo de quedaren primeiros no seu grupo de Segunda B, aínda que na liguiña de ascenso empataron na última xornada fronte ao Beasain e quedaron por detrás do Almería CF. Durante seis anos o conxunto galego terminou nas posicións altas da táboa, até que na tempada 1999/2000, ao cuarto intento, o Racing de Ferrol logrou subir a Segunda co ferrolán José Ramón Arteche como técnico, logo de vencer na fase final ao Barakaldo CF, AD Ceuta e CF Gandia.

Para poder xogar na Segunda División (na que se atoparía con rivais como o Atlético de Madrid, Betis ou o Sevilla), o Racing de Ferrol tivo que converterse en sociedade anónima deportiva, trámite verificado no verán de 2001 co Concello de Ferrol e Isidro Silveira (presidente dende 1995) como principais accionistas. O equipo permaneceu tres tempadas na segunda categoría, cun noveno lugar como posto máis destacado na tempada 2001/02, pero descendeu en 2003 ao finalizar en antepenúltima posición.

Cunha tempada en Segunda B, o club regresou a Segunda División en 2004 con Luis César como adestrador logo de superar na fase de ascenso a Castellón, Atlético de Madrid B e Sevilla B, e viviu dous anos na división de prata. Os galegos volveron ascender en 2007 da man dos irmáns Juan e José Veiga (superando os desaparecidos CD Linares primeiro e Alicante CF despois) e na tempada 2007/08 terminaron en décimo novena posición, o que supuxo unha nova perda de categoría.

Na tempada 2008/09 o equipo acabou sétimo en Segunda B. A crise económica obrigou ao club a desprenderse dalgúns dos seus mellores xogadores, o que provocou, na tempada 2009/10, o descenso a Terceira logo de 18 tempadas sen xogar no cuarto andar do fútbol español.

Na tempada 2010/11 o Racing acadou a segunda posición na táboa. Os ferroláns xogaron a fase de ascenso, superando na primeira rolda ao Binéfar, pero caendo eliminados na segunda polo Izarra. A tempada seguinte foi moito máis irregular para o Racing, que quedou en novena posición, a 15 puntos da promoción. Na tempada 2012/13, o equipo proclamouse campión do grupo I de Terceira, sumando 97 puntos, novo récord histórico no grupo galego ademais de ser o campión con máis puntos dos 18 grupos nesa tempada. Na promoción de campións, o Racing empatou 1-1 contra o Laudio en terras vascas, sentenciando a eliminatoria por 1-0 na Malata e volvendo a Segunda B tres anos despois.

O campo onde xoga como local é o estadio Municipal da Malata. Sitúase nunha superficie municipal de 144 806 metros cadrados na zona da Malata, xunto ao Recinto feiral de Punta Arnela. O campo ten unhas dimensións de 105 x 68 metros e unha capacidade para 12 024 persoas.

Conta cunha ampla canteira nas categorías inferiores como, benxamins e alevíns.^[9] Tamén conta con categorías superiores en ligas galegas como infantil, cadete e xuvenil.^[10][11]

• Uniforme titular: Camiseta e medias verdes, pantalón branco.
• Uniforme reserva: Camiseta a raias verticais brancas e negras, pantalón negro.
• Uniforme alternativo: Camiseta, pantalón e medias verdes.

• Tempadas en 1ª: 0
• Tempadas en 2ª: 36
• Tempadas no terceiro nivel ligueiro (antigas Terceira e Segunda B e actual 1ª RFEF): 46
• Tempadas no cuarto nivel ligueiro (Terceira e actual 2ª RFEF): 10
• Mellor clasificación na liga: 2º (Segunda División grupo 1º, tempada 1939-40); 4º (Segunda División, grupo único, tempada 1968/69).

Tempada Categoría Nivel Posto 1929 3ª 3ª Cat 1º 1930/31 3ª 3ª Cat 3º 1931/32 3ª 3ª Cat 1º 1932/33 3ª 3ª Cat 4º 1933/34 3ª 3ª Cat 5º 1934/35 2ª 2ª Cat 8º 1939/40 2ª 2ª Cat 2º 1940/41 2ª 2ª Cat 4º 1941/42 2ª 2ª Cat 3º 1942/43 2ª 2ª Cat 6º 1943/44 3ª 3ª Cat 1º 1944/45 2ª 2ª Cat 10º 1945/46 2ª 2ª Cat 7º 1946/47 2ª 2ª Cat 10º 1947/48 2ª 2ª Cat 3º 1948/49 2ª 2ª Cat 14º 1949/50 2ª 2ª Cat 12º 1950/51 2ª 2ª Cat 8º 1951/52 2ª 2ª Cat 3º 1952/53 2ª 2ª Cat 9º 1953/54 2ª 2ª Cat 8º 1954/55 2ª 2ª Cat 12º 1955/56 2ª 2ª Cat 6º

Tempada Categoría Nivel Posto 1956/57 2ª 2ª Cat 16º 1957/58 2ª 2ª Cat 12º 1958/59 2ª 2ª Cat 10º 1959/60 2ª 2ª Cat 16º 1960/61 3ª 3ª Cat 1º 1961/62 3ª 3ª Cat 2º 1962/63 3ª 3ª Cat 1º 1963/64 3ª 3ª Cat 3º 1964/65 3ª 3ª Cat 1º 1965/66 3ª 3ª Cat 1º 1966/67 2ª 2ª Cat 7º 1967/68 2ª 2ª Cat 7º 1968/69 2ª 2ª Cat 4º 1969/70 2ª 2ª Cat 10º 1970/71 2ª 2ª Cat 8º 1971/72 2ª 2ª Cat 18º 1972/73 3ª 3ª Cat 9º 1973/74 3ª 3ª Cat 4º 1974/75 3ª 3ª Cat 3º 1975/76 3ª 3ª Cat 9º 1976/77 3ª 3ª Cat 6º 1977/78 2ªB 3ª Cat 1º 1978/79 2ª 2ª Cat 20º

Tempada Categoría Nivel Posto 1979/80 2ªB 3ª Cat 16º 1980/81 2ªB 3ª Cat 11º 1981/82 2ªB 3ª Cat 17º 1982/83 2ªB 3ª Cat 9º 1983/84 2ªB 3ª Cat 20º 1984/85 3ª 4ª Cat 3º 1985/86 3ª 4ª Cat 8º 1986/87 3ª 4ª Cat 17º 1987/88 3ª 4ª Cat 1º 1988/89 2ªB 3ª Cat 13º 1989/90 2ªB 3ª Cat 17º 1990/91 3ª 4ª Cat 5º 1991/92 3ª 4ª Cat 1º 1992/93 2ªB 3ª Cat 12º 1993/94 2ªB 3ª Cat 13º 1994/95 2ªB 3ª Cat 1º 1995/96 2ªB 3ª Cat 2º 1996/97 2ªB 3ª Cat 7º 1997/98 2ªB 3ª Cat 5º 1998/99 2ªB 3ª Cat 4º 1999/00 2ªB 3ª Cat 3º 2000/01 2ª 2ª Cat 16º 2001/02 2ª 2ª Cat 9º

Tempada Categoría Nivel Posto 2002/03 2ª 2ª Cat 20º 2003/04 2ªB 3ª Cat 2º 2004/05 2ª 2ª Cat 16º 2005/06 2ª 2ª Cat 20º 2006/07 2ªB 3ª Cat 3º 2007/08 2ª 2ª Cat 19º 2008/09 2ªB 3ª Cat 7º 2009/10 2ªB 3ª Cat 19º 2010/11 3ª 4ª Cat 2º 2011/12 3ª 4ª Cat 8º 2012/13 3ª 4ª Cat 1º 2013/14 2ªB 3ª Cat 2º 2014/15 2ªB 3ª Cat 3º 2015/16 2ªB 3ª Cat 2º 2016/17 2ªB 3ª Cat 7º 2017/18 2ªB 3ª Cat 18º 2018/19 3ª 4ª Cat 1º 2019/20 2ªB 3ª Cat 11º 2020/21 2ªB 3ª Cat 5º 2021/22 1ª RFEF 3ª Cat 3º/1º 2022/23 1ª RFEF 3ª Cat 1º 2023/24 2ª 2ª Cat 10º 2024/25 2ª 2ª Cat

• Actualizado a 10 de novembro de 2023.

Nº Posto País Xogador 1 POR Gazzaniga 2 DEF Delmás 3 DEF Pumar 4 DEF Jon García 5 DEF Clemente 6 MED Bernal 7 DIA Héber Pena 8 MED Álex López 9 DIA Manu Justo 10 MED Josep Señé 11 MED Nacho 12 DEF Ferrone

Nº Posto País Xogador 13 POR Bernad 14 MED Álvaro Vadillo 15 DEF Castro 16 MED Fran Manzanara 17 MED Chuca 18 DEF Brais 19 DIA Sabin Merino 20 DIA Álvaro 21 DEF Moi Delgado 22 MED Iker Losada 23 DIA Carlos Vicente 24 DEF Cubero

Máximos goleadores por tempada
Tempada	Xogador	P.Xogados	P.Titular	Minutos	Goles	Cos mesmos goles
1934–35	Juan Vázquez	17	17	1.530	8
1935–36	Xelo	10	10	900	9
1936–37	Barón	10	10	900	6
1937–38	Barrio	12	12	1.080	14
1938–39	Nidáguila	7	7	630	4
1939–40	Portugués	24	24	2.160	16
1940–41	Herodes	25	25	2.250	21
1941–42	Portugués	20	20	1.800	16
1942–43	Carnero	22	22	2.280	19
1943–44	Oliveros	11	11	990	9	Quintana
1944–45	Caeiro	22	22	1.949	12
1945–46	Caeiro	23	23	2.070	11	Ortiz
1946–47	Caeiro	28	28	2.520	14
1947–48	Caeiro	29	29	2.610	33
1948–49	Polo	25	25	2.250	15
1949–50	Foro	34	34	3.090	17	Telesforo
1950–51	Marquínez	18	18	1.620	11
1951–52	Alvarito	34	34	3.058	19
1952–53	Sabino	32	32	2.880	16
1953–54	Carriega	23	23	2.070	10
1954–55	Fábregas	14	14	1.260	11
1955–56	Alvarito	24	24	2.160	17
1956–57	Tucho Sampedro	35	35	3.150	19
1957–58	Suco	24	24	2.160	9
1958–59	Malpica	23	23	2.070	10
1959–60	Vegazo	31	31	2.790	15
1960–61	- - -	- - -	- - -	- - -	- - -
1961–62	- - -	- - -	- - -	- - -	- - -
1962–63	Ramón Posada	- - -	- - -	- - -	26
1963–64	- - -	- - -	- - -	- - -	- - -
1964–65	- - -	- - -	- - -	- - -	- - -
1965–66	- - -	- - -	- - -	- - -	- - -
1966–67	Sornichero	29	29	2.610	13
1967–68	Germán Muiños	27	27	2.430	16
1968–69	Germán Muiños	27	27	2.430	19
1969–70	Germán Muiños	33	32	2.754	15
1970–71	Garrido	35	34	3.075	12
1971–72	Pedro Amado	31	30	2.471	6
1972–73	Pancho García	36	36	3.119	10
1973–74	Castro	38	37	3.212	22
1974–75	Marcelo	25	24	2.145	13
1975–76	Juan Carlos	41	41	3.099	14
1976–77	Juan Carlos	32	32	2.825	13
1977–78	Argüeso	41	38	3.336	26
1978–79	Argüeso	32	31	2.640	8
1979–80	Segundo	34	24	2.307	10
1980–81	Rus	31	30	2.669	11
1981–82	Pereira	36	36	3.171	10
1982–83	Rivas	38	37	3.083	13
1983–84	Rivas	41	38	3.470	10
1988–89	Javi	36	31	2.744	8
1989–90	Miguel Ángel	37	36	3.196	11
1992–93	Pazolo	37	37	3.217	21
1993–94	Peña	27	27	2.313	15
1994–95	Juanito	44	40	3.596	18
1995–96	Javi Prendes	41	37	3.207	19
1996–97	Chili	28	22	2.064	13
1997–98	Pazolo	33	23	2.163	13
1998–99	Manel	41	37	3.371	14
1999–00	Deus	45	43	3.779	15
2000–01	Pazolo	30	21	1.904	10
2001–02	Irurzun	44	43	3.831	17
2002–03	Cuéllar	35	35	2.925	14
2003–04	Barbarín	39	18	1.796	8
2004–05	Mario Bermejo	40	35	3.070	26
2005–06	Juan Carlos	35	26	2.427	11
2006–07	Fabien Lamatina	38	31	2.736	10
2007–08	Jonathan Pereira	39	38	3.346	11
2008–09	Fabien Lamatina	38	29	2.554	10
2009–10	Rudy Carlier	29	26	2.257	8
2010–11	Pablo Rey	31	31	2.508	16
2011–12	Pablo Rey	32	31	2.508	10
2012–13	Manu Barreiro	36	35	2.904	21
2013–14	Manu Barreiro	37	33	2.856	22
2014–15	Joselu	44	42	3.504	16
2015–16	Joselu	41	41	3.619	22
2016–17	Joselu	40	40	3.532	18
2017-18	Pablo Rey	36	35	2.956	10
2018-19	Pablo Rey	38	36	3.078	26
2019-20	Joselu	26	26	2.262	14
2020-21	David Rodríguez	20	20	1.554	7
2021-22	Joselu	37	31	2.346	14
2022-23	Manu Justo	41	34	2.762	12
2023-24	Álvaro Giménez	41	33	2.786	13

Categoría principal: Adestradores do Racing de Ferrol.

• Campionato de Galicia (3): 1928–29, 1937–38, 1938–39
• Copa Federación Galega de Fútbol (1): 1946-47^[12]
• Fase Autonómica Galega da Copa RFEF (1): 1997-98
• Subcampión do Campionato de Galicia (2): 1923–24, 1932–33

• Subcampión da Copa do Xeneralísimo (1): 1938-39
• Segunda División B (2): 1977–78, 1994–95
• Terceira División antiga (4): 1960-61, 1962–63, 1964–65, 1965–66
• Terceira División actual (4): 1987–88, 1991–92, 2012–13, 2018–19
• Subcampión da Segunda División Grupo I (1): 1939–40
• Subcampión da Segunda División B (2): 1995–96, 2003–04, 2013-14
• Subcampión da Terceira División antiga (2): 1943-44, 1961–62

• Trofeo Concepción Arenal (8): 1959, 1964, 1965, 1981, 1988, 2001, 2005, 2007
• Trofeo Emma Cuervo (6): 1952, 1971, 1980, 2000, 2002, 2005
• Trofeo Teresa Herrera (1): 1967
• Trofeo Conde de Fontao (1): 1970
• Copa Deputación da Coruña (6): 1991, 1993, 1999, 2000, 2007, 2017
• Trofeo Jabones Beceiro (1): 1938^[13]

• Premio Xogo Limpo en Segunda B da RFEF (1): 1999–2000^[14]

• Web oficial do club
• Web da Federación De Peñas do Racing (en castelán)
• https://web.archive.org/web/20180308183313/https://ferrolracing2019.blogspot.com.es/ (en galego)