Socialismo autoxestionario

O socialismo autoxestionario ou socialismo de autoxestión é un sistema político que está baseado na participación das diferentes comunidades próximas á vida cotiá colectivizada (empresa, sindicato, partido) na xestión de comunidades políticas superiores (Estado, federacións, confederacións etc.).

As comunidades autoxestoras do estado, federación ou confederación serían:

Comunidade laboral, representado polos sindicatos.
Comunidade ideolóxica, representado por partidos.
Comunidade territorial, representados por nacións ou nacionalidades do estado, federación, ou confederación.

Apareza a comunidade política superior como estado ou non, segundo as diferentes concepcións socialistas autoxestionarias, dita comunidade política será garante dun plan económico froito da participación do traballador e cidadán nos diferente ámbitos da súa vida. Resulta imprescindible así nos modelos de estado autoxestionario dotarse dun parlamento tricameral ou tricameralidad, composto por unha cámara de baixa ou parlamento, cámara alta ou senado cunha función de representación territorial e cámara laboral coa representación sindical.

Antecedentes

Como antecedentes do socialismo autoxestionario atópanse en numerosas experiencias históricas, tendo moi presentes as circunstancias específicas de cada situación. Estas son algunhas destas experiencias:

A Comuna de París (1871)
Os soviets rusos (1905 e 1917)
Os consellos de traballadores en Alemaña (1918)
Os consellos de fábrica en Italia (1919)
As comunas agrícolas e industriais da Revolución majnovista
As colectividades en España (1936-37)
Os kibbutz israelís (1947)
Iugoslavia (1950)
Os Bhoodan Gramdan indios (1951)
Polonia (1956)
Os consellos obreiros húngaros (1956)
As comunas chinesas (1958)
Alxeria (1963)
A Primavera de Praga (1968)
A Teoloxía da Liberación (1968)
O maio francés (1968).
Os cordóns industriais en Chile baixo o réxime de Salvador Allende (1972)

Socialismo de autoxestión no mundo

O socialismo de autoxestión xorde como alternativa ás experiencias de socialismo real na URSS e así será revindicado por socialistas e comunistas non aliñados á URSS, como a República Federal Socialista de Iugoslavia. Para algúns a experiencia iugoslava baixo Tito foi paradigmática respecto da autoxestión.^[1] Os principios do socialismo autoxestionario como ideoloxía do titoísmo foron sintetizados no Programa de Liubliana, de 1958 (ou Program Saveza Komunista Jugoslavije), que afirmaba que: "o socialismo é un sistema social baseado na socialización dos medios de produción, en que a produción social é dirixida polos produtores directos asociados"; e que "o desenvolvemento, mesmo baixo o socialismo, debe proceder a través da superación de conflitos socioeconómicos endóxenos".^[2]

Neste sistema de socialismo autoxestionario, denominado tamén Samoupravljanje, permitíase a propiedade privada dos medios de produción e en servizos, en certos sectores económicos secundarios, e baixo certos límites que varían segundo o país (en Iugoslavia podían existir empresas de até cinco traballadores en certas ramas). O resto de empresas eran públicas, e controladas polos propios traballadores de cada empresa, quen decidían como organizarse e investir, e entre quen se repartían os beneficios e perdas. Os produtos das empresas eran posteriormente vendidos no mercado privado, o cal levou en ocasións á competencia entre empresas.^[3]^[4]

Tamén Alxeria en 1963 tentou a experiencia autoxestionaria, durante o goberno presidido por Ahmed Ben Bela. En Libia, empezouse a construír dende 1969 a 2011, durante a Gran Yamahiriya Árabe Libia Popular Socialista dirixida por Crnel. Muammar Gadafi, baseado na Terceira teoría universal. Dalgunha maneira atópase unha tendencia similar nos Kibutzim de Israel, especialmente é as súas orixes.

En España o socialismo de autoxestión é reivindicado por grupos de esquerdas como o Partido Carlista (despois da morte de Franco), anticapitalistas e algúns sectores do Partido Comunista de España.^[5]^[6] Sindicatos como a Fronte Auténtica do Traballo en México dende os anos 1970 promoven tamén esta proposta.

Notas

↑ A autoxestión iugoslava: Unha visión dentro do seu cadro ideolóxico-político marxista (en castelán)
↑ Por unha comunicación autoxestionaria (en castelán)
↑ Lloyd G. Reynolds, Los tres mundos de la economía: capitalismo, socialismo y países menos desarrollados, Alianza Editorial: 1975, ISBN 8420615692 e 9788420615691 (capítulo III: Economías Socialistas, páx. 81) (en castelán)
↑ Autoxestión de traballadores en Yugoslavia Arquivado 11 de decembro de 2018 en Wayback Machine., por O. Ressler (en castelán)
↑ A práctica do socialismo autoxestionario en Iugoslavia e a súa influencia no carlismo contemporáneo, por Javier Onrubia (en castelán)
↑ ¿Socialdemocracia ou socialismo autoxestionario?, por Carlos Hugo de Borbón Parma. El País, 1975 (en castelán)

Véxase tamén

Outros artigos

[1] A autoxestión iugoslava: Unha visión dentro do seu cadro ideolóxico-político marxista (en castelán)

[2] Por unha comunicación autoxestionaria (en castelán)

[3] Lloyd G. Reynolds, Los tres mundos de la economía: capitalismo, socialismo y países menos desarrollados, Alianza Editorial: 1975, ISBN 8420615692 e 9788420615691 (capítulo III: Economías Socialistas, páx. 81) (en castelán)

[4] Autoxestión de traballadores en Yugoslavia Arquivado 11 de decembro de 2018 en Wayback Machine., por O. Ressler (en castelán)

[5] A práctica do socialismo autoxestionario en Iugoslavia e a súa influencia no carlismo contemporáneo, por Javier Onrubia (en castelán)

[6] ¿Socialdemocracia ou socialismo autoxestionario?, por Carlos Hugo de Borbón Parma. El País, 1975 (en castelán)

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]