Loxodrómica

Denomínase loxodrómica ou loxodromia (do grego λοξóς -oblicuo- e δρóμος -carreira, curso-) a liña que une dous puntos calquera da superficie terrestre cortando todos os meridianos co mesmo ángulo. A loxodrómica, por tanto, é fácil de seguir mantendo o mesmo rumbo marcado polo compás. A súa representación no mapa dependerá do tipo de proxección do mesmo; por exemplo, na de Mercator é unha recta. A loxodrómica é, xunto á ortodrómica e a isoazimutal, unha das tres liñas que poden trazarse entre dous puntos calquera da superficie do planeta.

O matemático portugués Pedro Nunes publicou no Tratado da navegação (1546) un descubrimento con grandes implicacións. Antes del críase que, marchando sobre a superficie terrestre cun rumbo fixo, é dicir, formando un ángulo constante coa meridiana, a liña percorrida era un círculo máximo. Dito con outras palabras, que un navío que seguise este camiño daría a volta ao mundo e volvería ao momento de partida. Nunes sinalou a falsidade deste concepto ao demostrar que a curva percorrida se ía achegando ao polo, ao redor do cal daba infinitas voltas, sen chegar nunca a el; ou, dito en linguaxe técnica, que ten o polo por punto asintótico.

• Navegación loxodrómica
• Xeografía
• Cartografía
• Gerardus Mercator
• Pedro Nunes

• Navigational Algorithms Artigo: A derrota.
• Chart Work - Navigational Algorithms Software gratis: Loxodrómica, ortodrómica, ruta mixta, latitude aumentada, liñas de posición, correntes e navegación costeira.
• Mathworld Loxodrómica.