Ibn Taymiyyah

Sheikh ul-Islam ^(pt)
Ibn Taymiyyah
	;
Biografía
Nacemento	1263 ; Harran (Sultanato Mameluco do Cairo)
Morte	1328 (64/65 anos); Damasco (Sultanato Mameluco do Cairo)
Lugar de sepultura	Sufism cemetery (en)
Residencia	Cidadela do Cairo (pt) (1306 (Gregoriano)–1308 (Gregoriano)); Damasco (1268 (Gregoriano)–1328 (Gregoriano)); Harran (1263 (Gregoriano)–1268 (Gregoriano))
Relixión	Islam
Actividade
Campo de traballo	Fiqh, tafsir (pt) , science of hadith (en) , política e Xaria
Lugar de traballo	Damasco ; O Cairo
Ocupación	alfaquí, poeta
Alumnos	Ibn Qayyim Al-Jawziy (pt) , Al-Dhahabi (en) , Ibn Kathir (pt) , Ṣafadī, Khalīl ibn Aybak (en) e Chihab al-Umari (pt)
Carreira militar
Conflito	Battle of Marj al-Saffar (en)
Obra
	Obras destacables A Great Compilation of Fatwa (en) ; Minhaj as-Sunnah an-Nabawiyyah (en) ; Al-Aqidah Al-Waasitiyyah (en) ;
Familia
Cónxuxe	sen valor
Pais	Shihab ad-Din ibn Taymiyyah e Sitt al-Na`am bint Abd al-Rahman al-Harraniya
Parentes	ʿAbd-as-Salām Ibn-Abdallāh Ibn-Taimīya, avó
Descrito pola fonte	Islamskiy enciklopedicheskiy slovar (en) ; Christian-Muslim Relations 600 - 1500 (en) ,

Taqī ad-Dīn Aḥmad ibn Taymiyyah (en árabe: تقي الدين أحمد ابن تيمية), nado en Harran (Sultanato de Rum) o 22 de xaneiro de 1263 e finado en Damasco o 26 de setembro de 1328, coñecido simplemente como Ibn Taymiyyah (en ابن تيمية),^[1]^[2] foi un estudoso sunnita, muhaddith, teóloxo, xuíz, xurisconsulto, lóxico e filósofo,^[3]^[4] recoñecido por algúns como o mujaddid do século VII do calendario islámico.^[5] É célebre por involucrarse diplomaticamente co gobernante mongol Ghazan Khan e pola súa participación vitoriosa na batalla de Marj al-Saffar (1303) que acabou coa invasión mongol de Siria.^[6] Membro da escola Hanbali, as opinións iconoclastas de Ibn Taymiyyah sobre as doutrinas sunnitas aceptadas amplamente no seu tempo como a veneración dos santos e a visita aos santuarios fixérono pouco popular entre os estudosos e os gobernantes do seu tempo, polos que foi encarcerado varias veces.^[7]

Figura polarizadora na súa época e nos séculos seguintes,^[8]^[9] Ibn Taymiyyah converteuse nun dos escritores medievais máis influentes do islam,^[7] e as súas interpretacións particulares do corán e a Sunna e o seu rexeitamento dalgúns aspectos da tradición clásica islámica pénsase que tiveron unha influencia considerábel en ideoloxías ultraconservadoras contemporáneas como o wahhabismo, o salafismo e o xihadismo.^[10]^[11]^[12] De feito, algúns aspectos particulares da súa ensinanza tiveron unha influencia profunda en Muhammad ibn Abd al-Wahhab, fundador do movemento de reforma hanbali que se practica en Arabia Saudita e noutros membros posteiores da escola wahabi.^[13] Ademais, a controvertida fatwa de Ibn Taymiyyah permitindo a xihad contra outros musulmáns foi citada por al-Qaeda e outros grupos xihadistas.^[14]^[15]

Obras

Ibn Taymiyyah deixou unha obra considerábel, de entre 350 obras segundo o seu alumno Ibn Qayyim Al-Jawziyya^[16] ás 500 segundo o seu alumno al-Dhahabi.^[17]^[18] Oliver Leaman di que Ibn Taymiyyah produciu uns 700 traballos no campo das ciencias islámicas.^[19] Non todas as obras de Ibn Taymiyyah se conservan, e os trinta e cinco volumes sobreviventes están incompletos.^[20]

Notas

↑ Ibn Taymiyya and his Times, Oxford University Press, Pakistan. "Archived copy". Arquivado dende o orixinal o 11-10-2015. Consultado o 2016-12-11.
↑ Ibn Taymiyyah, Taqi al-Din Ahmad, The Oxford Dictionary of Islam. http://www.oxfordreference.com/view/10.1093/acref/9780195125580.001.0001/acref-9780195125580-e-959?rskey=2XYR29&result=959
↑ Nadvi, Syed Suleiman (2012). "Muslims and Greek Schools of Philosophy". Islamic Studies 51 (2): 218. Consultado o 6 de xuño de 2020. All his works are full of bitter condemnation of philosophy and yet he was a great philosopher himself.
↑ Kokoschka, Alina (2013). Islamic Theology, Philosophy and Law: Debating Ibn Taymiyya and Ibn Qayyim Al-Jawziyya. De Gruyter. p. 218. Identifying him, especially in regards to his comprehensive view, as a true philosopher, they describe him as an equal to or even superseding the most famous medieval Muslim philosophers.
↑ The Legal Thought of Jalāl Al-Din Al-Suyūṭī: Authority and Legacy, páxina 133 Rebecca Skreslet Hernandez
↑ Kadri, Sadakat (2012). Heaven on Earth: A Journey Through Shari'a Law from the Deserts of Ancient Arabia ... macmillan. p. 187. ISBN 978-0-09-952327-7.
↑ ^7,0 ^7,1 Laoust, H., "Ibn Taymiyya", en: Encyclopaedia of Islam, Second Edition, Edited by: P. Bearman, Th. Bianquis, C.E. Bosworth, E. van Donzel, W.P. Heinrichs. Consultado o 13 de decembro de 2016 <https://dx.doi.org/10.1163/1573-3912_islam_SIM_3388>
↑ Tim Winter The Cambridge Companion to Classical Islamic Theology Cambridge University Press, 22.05.2008 ISBN 978-0-521-78058-2 p. 84
↑ Yossef Rapoport and Shahab Ahmed, Introduction in Ibn Taymiyya and His Times, eds. Yossef Rapoport and Shahab Ahmed (Karachi: Oxford University Press, 2010), 6
↑ Kepel, Gilles, The Prophet and the Pharaoh, (2003), páx. 194
↑ Kepel, Gilles (2003). Jihad: The Trail of Political Islam. ISBN 9781845112578.
↑ Wiktorowicz, Quintan (2005). "A Genealogy of Radical Islam" (PDF). Studies in Conflict & Terrorism 28 (2): 75–97. doi:10.1080/10576100590905057. Arquivado dende o orixinal (PDF) o 14 de febreiro de 2017. Consultado o 29 de xuño de 2020 – vía Taylor & Francis Inc.
↑ "Ibn Taymiyyah". Encyclopædia Britannica. Consultado o 16 de xaneiro de 2015.
↑ Springer, Devin (06-01-2009). Islamic Radicalism and Global Jihad. Georgetown University Press. p. 29. ISBN 978-1589015784. Consultado o 3 de decembro de 2016.
↑ Bassouni, Cherif (21-10-2013). The Shari'a and Islamic Criminal Justice in Time of War and Peace. Cambridge University Press. p. 200. ISBN 9781107471153. Consultado o 4 de decembro de 2016.
↑ "Ibn Taimiyah". Usc.edu. Arquivado dende o orixinal o 20-02-2009. Consultado o 2010-06-09.
↑ Nettler, Ronald L.; Kéchichian, Joseph A. (14-02-2015). ""Ibn Taymīyah, Taqī al-Dīn Aḥmad." The Oxford Encyclopedia of Islam and Politics". Oxford Islamic Studies Online. Oxford University Press. Arquivado dende o orixinal o 25 de setembro de 2020. Consultado o 14 de febreiro de 2015.
↑ M.M. Sharif, A History of Muslim Philosophy, Pakistan Philosophical Congress, p. 798
↑ Leaman, Oliver (2006). The Qur'an: An Encyclopedia. Taylor & Francis. pp. 280–282. ISBN 978-0-415-32639-1.
↑ Rapoport, Yossef; Ahmed, Shahab (2010). "Introduction". Ibn Taymiyya and His Times. Oxford University Press. ISBN 978-0-19-547834-1.

Véxase tamén

Bibliografía

Rapoport, Yossef (9 de abril de 2010). Ibn Taymiyya and His Times. OUP Pakistan. ISBN 0-19-547834-7.
Hoover, Jon (28 de maio de 2007). Ibn Taymiyya's Theodicy of Perpetual Optimism. Brill. ISBN 9004158472.
P. J. Bearman; Th. Bianquis; C. E. Bosworth; E. van Donzel; W. P. Heinrichs (eds.). Encyclopaedia of Islam Online. Brill Academic Publishers. ISSN 1573-3912.

Ligazóns externas

[1] Ibn Taymiyya and his Times, Oxford University Press, Pakistan. "Archived copy". Arquivado dende o orixinal o 11-10-2015. Consultado o 2016-12-11.

[2] Ibn Taymiyyah, Taqi al-Din Ahmad, The Oxford Dictionary of Islam. http://www.oxfordreference.com/view/10.1093/acref/9780195125580.001.0001/acref-9780195125580-e-959?rskey=2XYR29&result=959

[3] Nadvi, Syed Suleiman (2012). "Muslims and Greek Schools of Philosophy". Islamic Studies 51 (2): 218. Consultado o 6 de xuño de 2020. All his works are full of bitter condemnation of philosophy and yet he was a great philosopher himself.

[4] Kokoschka, Alina (2013). Islamic Theology, Philosophy and Law: Debating Ibn Taymiyya and Ibn Qayyim Al-Jawziyya. De Gruyter. p. 218. Identifying him, especially in regards to his comprehensive view, as a true philosopher, they describe him as an equal to or even superseding the most famous medieval Muslim philosophers.

[5] The Legal Thought of Jalāl Al-Din Al-Suyūṭī: Authority and Legacy, páxina 133 Rebecca Skreslet Hernandez

[kadri--6] Kadri, Sadakat (2012). Heaven on Earth: A Journey Through Shari'a Law from the Deserts of Ancient Arabia ... macmillan. p. 187. ISBN 978-0-09-952327-7.

[dx.doi.org-7] 7,0 ^7,1 Laoust, H., "Ibn Taymiyya", en: Encyclopaedia of Islam, Second Edition, Edited by: P. Bearman, Th. Bianquis, C.E. Bosworth, E. van Donzel, W.P. Heinrichs. Consultado o 13 de decembro de 2016 <https://dx.doi.org/10.1163/1573-3912_islam_SIM_3388>

[8] Tim Winter The Cambridge Companion to Classical Islamic Theology Cambridge University Press, 22.05.2008 ISBN 978-0-521-78058-2 p. 84

[9] Yossef Rapoport and Shahab Ahmed, Introduction in Ibn Taymiyya and His Times, eds. Yossef Rapoport and Shahab Ahmed (Karachi: Oxford University Press, 2010), 6

[Kepel,_Gilles_2003_p.194-10] Kepel, Gilles, The Prophet and the Pharaoh, (2003), páx. 194

[11] Kepel, Gilles (2003). Jihad: The Trail of Political Islam. ISBN 9781845112578.

[12] Wiktorowicz, Quintan (2005). "A Genealogy of Radical Islam" (PDF). Studies in Conflict & Terrorism 28 (2): 75–97. doi:10.1080/10576100590905057. Arquivado dende o orixinal (PDF) o 14 de febreiro de 2017. Consultado o 29 de xuño de 2020 – vía Taylor & Francis Inc.

[britannica1-13] "Ibn Taymiyyah". Encyclopædia Britannica. Consultado o 16 de xaneiro de 2015.

[14] Springer, Devin (06-01-2009). Islamic Radicalism and Global Jihad. Georgetown University Press. p. 29. ISBN 978-1589015784. Consultado o 3 de decembro de 2016.

[15] Bassouni, Cherif (21-10-2013). The Shari'a and Islamic Criminal Justice in Time of War and Peace. Cambridge University Press. p. 200. ISBN 9781107471153. Consultado o 4 de decembro de 2016.

[16] "Ibn Taimiyah". Usc.edu. Arquivado dende o orixinal o 20-02-2009. Consultado o 2010-06-09.

[:17-17] Nettler, Ronald L.; Kéchichian, Joseph A. (14-02-2015). ""Ibn Taymīyah, Taqī al-Dīn Aḥmad." The Oxford Encyclopedia of Islam and Politics". Oxford Islamic Studies Online. Oxford University Press. Arquivado dende o orixinal o 25 de setembro de 2020. Consultado o 14 de febreiro de 2015.

[18] M.M. Sharif, A History of Muslim Philosophy, Pakistan Philosophical Congress, p. 798

[:24-19] Leaman, Oliver (2006). The Qur'an: An Encyclopedia. Taylor & Francis. pp. 280–282. ISBN 978-0-415-32639-1.

[:19-20] Rapoport, Yossef; Ahmed, Shahab (2010). "Introduction". Ibn Taymiyya and His Times. Oxford University Press. ISBN 978-0-19-547834-1.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

[18]

[19]

[20]