Byte

Un byte (pronunciado "bait") ou octeto é un dos tipos de datos usados en computación para especificar o tamaño ou cantidade da memoria ou da capacidade de almacenamento dun computador. Normalmente corresponde con 8 bits (véxanse detalles mais embaixo).

A palabra byte ten varios significados, todos próximos entre si:

• Unha secuencia contigua dun número fixo de bits. Nos computadores modernos, un byte consta de 8 bits, ou octeto. Algúns modelos máis antigos usaron bytes de 6, 7 ou 9 bits.

Un byte é sempre atómico no sistema, o que significa que é a máis pequena unidade de memoria enderezable (á que se pode acceder directamente). Un byte de 8 bits pode conter 256 valores posibles (2⁸ = 256) — o suficiente para almacenar ben un enteiro sen sinal entre 0 e 255, ben un enteiro con sinal entre -128 e 127 ou ben un carácter de 7 bits (tal como a ASCII) ou 8 bits.

• Unha secuencia contigua de bits que constitúe un sub-campo dunha secuencia máis longa chamada word.
• Un tipo de dados en certas linguaxes de programación. O C, por exemplo, define o byte como sinónimo de unsigned char — un tipo de dados enteiro capaz de almacenar polo menos 256 valores diferentes.

O byte de 8 bits tamén se chama octeto, especialmente no contexto de redes de computadores e telecomunicacións, reflectindo a cantidade de bits que ten.

Á metade dun byte (4 bits), dáselle o nome de nibble ou semioctecto.

Os prefixos quilo-, mega--, xiga- etc. considéranse potencias de 1024 no canto de potencias de 1000. Isto é así porque 1024 é a potencia de 2 (2¹⁰) máis preto de 1000. Utilizase unha potencia de 2 porque se traballa nun sistema binario.

No 1998 creouse un novo sistema de prefixos para denotar múltiplos binarios pola IEC. Oficialmente, o patrón IEC especifica que os prefixos do SI usaránse só para múltiplos en base 10 e xamais en base 2.

• bit
• Sistema Internacional de Unidades
• prefixo binario
• peta
• yotta