Abilio Calderón Rojo
  | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 22 de febreiro de 1867 Grijota, España |
| Morte | 10 de xullo de 1939 (72 anos) Palencia, España |
 Deputado nas Cortes republicanas | |
| 21 de febreiro de 1936 – 2 de febreiro de 1939 Lexislatura: III lexislatura da Segunda República Española Circunscrición electoral: Palencia (en)  | |
| Deputado nas Cortes republicanas | |
Representa: Partido Agrario Español 23 de novembro de 1933 – 7 de xaneiro de 1936 Lexislatura: II lexislatura da Segunda República Española Circunscrición electoral: Palencia (en) | |
 Deputado no Congreso dos Deputados | |
| 3 de xullo de 1931 – 2 de febreiro de 1939 Circunscrición electoral: Palencia (en) | |
| Deputado nas Cortes republicanas | |
| 3 de xullo de 1931 – 9 de outubro de 1933 Lexislatura: I lexislatura da Segunda República Española Circunscrición electoral: Palencia (en) | |
| Ministro de Traballo, Migracións e Seguridade Social de España | |
| 8 de marzo de 1922 – 7 de decembro de 1922 ← Leopoldo Matos y Massieu (mul) – Joaquín Chapaprieta → | |
| Ministro de Fomento de España | |
| 20 de xullo de 1919 – 20 de decembro de 1919 ← Ángel Ossorio y Gallardo – Amalio Gimeno y Cabañas (pt) → | |
 Gobernador civil da provincia de Madrid | |
| 13 de xuño de 1917 – 26 de novembro de 1917 ← Alexandre Rosselló i Pastors (en) – Luis López-Ballesteros → | |
| Deputado no Congreso dos Deputados | |
| 22 de abril de 1898 – 15 de setembro de 1923 | |
| Datos persoais | |
| Educación | Universidade de Madrid |
| Actividade | |
| Lugar de traballo | Madrid |
| Ocupación | político, avogado, propietario |
| Partido político | Partido Liberal-Conservador |
 | |
Abilio Calderón Rojo, nado en Grijota o 22 de febreiro de 1867 e finado en Palencia o 10 de xullo de 1939, foi un avogado e político español. Foi ministro de Fomento e ministro de Traballo, Comercio e Industria durante o reinado de Afonso XIII. É bisavó do expresidente do Real Madrid e empresario Ramón Calderón.
Traxectoria
[editar | editar a fonte]Membro do Partido Conservador, iniciou a súa carreira política como deputado no Congreso ao obter un escano nas eleccións de 1898 en representación de Palencia, escano que volvería obter en todos os procesos electorais celebrados até 1923 e, tras a ditadura de Primo de Rivera, nas tres eleccións celebradas durante a II República Española formando parte, na primeira delas, da facción política denominada castellanista agraria independente (o único que figura no arquivo do Congreso dos Deputados con tal adscrición). Ocupou o cargo de director xeral de Administración Local e de Obras Públicas.
Foi nomeado ministro de Fomento entre o 20 de xullo e o 12 de decembro de 1919 no goberno que presidiu Sánchez de Toca e ministro de Traballo, Comercio e Industria entre o 8 de marzo e o 7 de decembro de 1922 no gabinete presidido por Sánchez Guerra.
