Liutprando

Liutprando

Biografía
Nacemento	c. década de 680
Morte	xaneiro de 744 (Gregoriano) (54/64 anos) Pavia, Italia
Lugar de sepultura	San Pietro in Ciel d'Oro (pt)
Rei dos longobardos
712 – 744
Datos persoais
Relixión	Catolicismo
Actividade
Ocupación	monarca
Familia
Cónxuxe	Guntrude
Pais	Ansprando   e Theodarada
Parentes	Hildeprando, sobriño
Descrito pola fonte	Allgemeine Deutsche Biographie (pt) Dicionario Enciclopédico Brockhaus e Efron Meyers Konversations-Lexikon, 4th edition (1885–1890) (en)

Liutprando, nado antes de 690, foi fillo e sucesor do rei dos longobardos de Italia, Ansprando duque de Asti, e reinou de xuño de 712 a 744.

Tentou en van unificar a Península Itálica baixo o dominio longobardo e entrou con regularidade en conflito co Papado. Someteu aos duques longobardos semiindepententes de Spoleto e de Benevento e tentou expulsar definitivamente aos bizantinos de Italia, especialmente ao cercar Rávena en 734.

Tiña boas relacións cos francos, participou na batalla do estanque de Berre contra as forzas arabo-musulmás (derrota musulmá de 739), onde participou igualmente o futuro rei franco, Pipino o Breve. En 737, asociou ao poder a Hildeprando, o seu neto. Fixoi que se volvesen prohibir os matrimonios mixtos entre longobardos e romanos, matrimonios que foran autorizados desde o final do século VII, probabelmente para manter a cohesión nacional do pobo longobardo e dos outros pobos aliados (saxóns, xépidos, búlgaros etc…), fronte a masa autóctona, moito máis numerosa.

Rei piadoso e sabio nas súas decisións, bo xefe militar, foi o máis grande dos reis longobardos. Foi enterrado en Pavia, a capital longobarda. Medía sobre 1,73/1,74 m, talle bastante por riba da media para a época e en relación aos outros «italianos» da península.

• Reino longobardo.
• Longobardos.