Galego

Etimoloxía: do latín vulgar *pipa.

Pronuncia: /ˈpi.pa̝/ (AFI)

Substantivo feminino

pipa (sg: pipa; pl: pipas)

Recipiente de madeira destinado a conter líquidos, especialmente viño, máis pequeno ca o bocoi, cunha capacidade media entre douscentos cincuenta e cincocentos litros.
Instrumento que serve para fumar, composto por un recipiente onde se queima o tabaco e un tubo polo que se aspira o fume. ^[1]
- Sinónimos: cachimba

Traducións

(1) Recipiente para líquidos

Asturiano: pipa ^(ast).

Castelán: pipa ^(es).

Portugués: pipa ^(pt).

(2) Instrumento para fumar

Alemán: Pfeife ^(de).
Alto sorabo: trubka ^(hsb), fajfa ^(hsb).
Asturiano: pipa ^(ast).
Baixo sorabo: fejfa ^(dsb).
Bunun: kakaunan ^(bnn).
Castelán: pipa ^(es).
Catalán: pipa ^(ca).
Checo: dýmka ^(cs).
Chinés: 煙斗 ^(zh), 烟斗 ^(zh) (yāndǒu).

Coreano: 담뱃대 ^(ko) (dambaetdae).
Esloveno: pipa ^(sl).
Francés: pipe ^(fr).
Húngaro: pipa ^(hu).
Inglés: pipe ^(en).
Italiano: pipa ^(it).
Luxemburgués: Päif ^(lb).
Minnan: 薰吹 ^(nan) (hun-tshue ^(nan)).
Neerlandés: pijp ^(nl).

Paiwan: qungcui ^(pwn).
Polaco: fajka ^(pl).
Portugués: cachimbo ^(pt).
Romanés: pipă ^(ro).
Rukai: angucu ^(dru).
Serbocroata: lula ^(sh).
Thao: kakanan ^(ssf).
Vasco: pipa ^(eu).
Xaponés: パイプ ^(ja) (paipu).

Notas

↑ Definicións no Dicionario da Real Academia Galega e no Portal das Palabras para «pipa».

Asturiano

Etimoloxía: do latín vulgar *pipa.

Pronuncia: /ˈpi.pa/ (AFI)

Substantivo feminino

pipa (sg: pipa; pl: pipes)

Pipa (recipiente para líquidos).
Cachimba, pipa (para fumar).
(Botánica, Alimentación) Pebida de xirasol.
(Coloquial) Borracheira.

Termos relacionados

Castelán pipa¹

Etimoloxía: do latín vulgar *pipa.

Pronuncia: /ˈpi.pa/ (AFI)

Substantivo feminino

pipa (sg: pipa; pl: pipas)

Pipa (recipiente para líquidos).
Cachimba, pipa (para fumar).
(Coloquial) Pistola.

pipa²

Etimoloxía: do pepita.

Pronuncia: /ˈpi.pa/ (AFI)

Substantivo feminino

pipa (sg: pipa; pl: pipas)

(Botánica, Alimentación) Pebida.

Catalán

Etimoloxía: do latín vulgar *pipa.

Pronuncia: /ˈpi.pə/ (AFI)

Substantivo feminino

pipa (sg: pipa; pl: pipes)

Cachimba, pipa (para fumar).

Termos relacionados

fer pipa

Esloveno

Etimoloxía: do protoeslavo *pi̋pa.

Pronuncia: /pìːpa/ (AFI)

Substantivo feminino

pipa (sg: pípa; pl: pípe)

Cachimba, pipa (para fumar).
Billa.

Húngaro pipa¹

Pronuncia: /'pi.pɒ/ (AFI)

Substantivo

pipa (sg: pipa; pl: pipák)

Cachimba, pipa (para fumar).

pipa²

Pronuncia: /'pi.pɒ/ (AFI)

Adxectivo

pipa

(Vulgar) Enfadado.

Italiano

Etimoloxía: do latín vulgar *pipa.

Pronuncia: /ˈpi.pa/ (AFI)

Substantivo feminino

pipa (sg: pipa; pl: pipe)

Cachimba, pipa (para fumar).

Portugués

Etimoloxía: do latín vulgar *pipa.

Pronuncia: /ˈpi.pɐ/ (AFI)

Substantivo feminino

pipa (sg: pipa; pl: pipas)

Pipa (recipiente de madeira).
(Brasil) Papaventos.
- Sinónimos: papagaio.

Serbocroata

Etimoloxía: do italiano pipa.

Pronuncia: /pî.pa/ (AFI)

Substantivo feminino

pȉpa (sg: pipa; pl: pipe)

Billa.

Vasco

Pronuncia: /'pi.pa/ (AFI)

Substantivo

pipa (sg: pipa; pl: pipak)

Cachimba, pipa (para fumar).

[1] Definicións no Dicionario da Real Academia Galega e no Portal das Palabras para «pipa».

[1]