Saltar ao contido

italiano

do Galizionario, dicionario galego na Internet.

Vexa no Galizionario as palabras en italiano.

Vexa na Galipedia o artigo acerca de «italiano».

Etimoloxía: do italiano italiano.

Pronuncia: /itaˈljanʊ/ (AFI)

Substantivo masculino

	singular	plural
masculino	italiano	italianos
feminino	italiana	italianas

(Linguas do mundo) Lingua románica falada en Italia, San Marino, Cidade do Vaticano, Suíza e en lugares de Córsega, Malta, Francia e Mónaco por 62 millóns de persoas. Ten numerosas variantes: ligur, piemontés, siciliano, lombardo, salentino, emiliano, véneto, florentino, sienés, lucano-calabrés, arentino, campano, pullés, grossetano-amiatino, apuano, marquisano, umbro, lacial, cicolano-reatino-aquilano, molisano.
(Xentilicio) Habitante ou natural de Italia.

Traducións

italiano (lingua)

Castelán: italiano ^(es).
Catalán: italià ^(ca).

Francés: italien ^(fr).
Italiano: italiano ^(it).

Portugués: italiano ^(pt).

italiano (xentilicio)

Castelán: italiano ^(es).
Catalán: italià ^(ca).

Francés: Italien ^(fr).
Italiano: italiano ^(it).

Portugués: italiano ^(pt).

Adxectivo

	singular	plural
masculino	italiano	italianos
feminino	italiana	italianas

Relativo ou pertencente a Italia.

italiano (adxectivo)

Castelán: italiano ^(es).
Catalán: italià ^(ca).

Francés: italien ^(fr).
Italiano: italiano ^(it).

Portugués: italiano ^(pt).

Traído desde «https://gl.wiktionary.org/w/index.php?title=italiano&oldid=732749»

Categorías agochadas: